حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.
حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.

کشاورزی دقیق (Precision Farming) در راه جهانی شدن


ثانیه به ثانیه، دنیای ما بزرگتر ... و  گرسنه تر می شود.

در واقع، هر یک ثانیه دو نفر به جمعیت جهان افزوده می شود، و تا سال 2050، تولید مواد غذایی می بایست 70 درصد افزایش یابد تا غذای جمعیت رو به رشد تامین گردد.

متاسفانه، ناکارآمدی تکنیک های برداشت محصول، انبارداری نامناسب، و حمل و نقل ضعیف منجر می شود نیمی از غذای تولیدی هیچ گاه مصرف نشود. تقریباً 30 درصد از غذای تولید شده مقصدی به جز سطل های زباله ندارد، و زنجیرۀ تأمین ناکارا این مسئله را پیچیده تر کرده است.

مطمئناً، رویدادهای آب و هوایی، مانند خشکسالی های بلندمدت، مشکلات بیشتری را برای علم کشاورزی خلق کرده است؛ از دست رفتن محصول، کمبود منابع غذایی، و قیمت های فزایندۀ کالاهای مصرفی شاهدی بر این مدعاست.

به منظور معکوس کردن چنین روندِ نگران کننده ای، و به منظور تولید غذای کافی برای برآورده کردن نیازهای جمعیت رو به رشد جهان، صنعت کشاورزی می بایست پذیرای روش های هوشمندِ زراعت باشد.


خوشبختانه، فناوری این کار در حال حاضر در دسترس بوده و از آن استفاده نیز می شود.


کشاورزی دقیقْ (precision agriculture) نام شیوه ای است که زراعت را بهینه خواهد ساخت. در این شیوه از داده های جمع آوری شده از مزرعه و مناطق پیرامون به منظور پیش بینی شرایط جوی و بهینه سازی عملیاتِ زراعتْ استفاده می گردد. به همان اندازه که تجهیزات و نیروی کار مهم است، داده های زمان-واقعی نیز مهم است. این داده ها با شرایط جوی، خاک، سلامت محصول، و کیفیت هوا مرتبطند. علاوه بر آن، آنالیز پیشگویانه نیز می تواند رویکردی هوشمندانه برای تصمیم گیری های خردمندانه در حوزۀ کشاورزی باشد.

کشاورزی دقیق (precision agriculture) می تواند به کشاورزان --- از برونئی تا برزیل --- کمک کند تا مناسب ترین زمان برای برداشت را تخمین زنند تا صدمه به محصول و نقصان آن کاهش یابد؛ تا تعداد کارگران مورد نیاز برای برداشت را برآورد کنند؛ تا زمان دقیق درخواست و اعزام خودروهای حامل محصول را تعیین نمایند --- مسئله ای مهم در مزارعی که نبود جادۀ آسفالته توزیع را فلج کرده است.

موارد فوق و سایر روشهای هوشمند زراعت --- از جمله تکنیک هایی که در اوایل چرخۀ رشد به کار گرفته می شود --- صدمات جوی به محصول را تا 25 درصد تقلیل می دهند، و به این وسیله هدررفت محصول کاهش یافته و غذای بیشتری راهی میز غذا می شود.

توسعه، و استفاده از، فناوری های مبتنی بر آنالیز و پیش بینی به مزارع عظیم محدود نمی گردد. مزارع کوچک و خانوادگی نیز می توانند از این فناوری ها بهره مند شوند تا تولید را افزایش و هدررفت محصول را کاهش دهند.

نود درصد صدماتی که به محصولات کشاورزی وارد می شود، به گفتۀ وزارت کشاورزی ایالات متحده، ناشی از حوادث جوی است. کشاورزی دقیق (precision agriculture)، از طریق پیش بینی شرایط جوی و مدلسازی جوی، و محلی سازی آن --- حتی در سطح یک مزرعۀ خاص --- توانسته این مشکل را مرتفع کند.

در IBM، از طریق استفاده از Deep Thunder، نوعی سرویس مدلسازی جوی ابداع شده است --- نوعی فناوری تحلیلگر برای پیش بینی جوی در سطح محلی، به شکل مناسب سازی شده، با رزولوشن بالا، و سرعت مناسب. حسگرهای تعبیه شده در مزرعه دما و رطوبتِ خاک و هوای پیرامون را اندازه گیری می کنند؛ دستگاه مذکور این داده ها را گردآوری می نماید. تصاویر چند-طیفی که از سامانه های دوربین دار پیشرفته گرفته شده اند با این اطلاعات ترکیب می شوند؛ این تصاویر را ماهواره ها و یا هواپیماها برای دستگاه ارسال می کنند.

در مرحلۀ بعد، سیستم مذکور داده های میدانی را با داده های جمع آوری شدۀ سراسری ترکیب می کند. یک ابر-کامپیوتر این داده ها را پردازش کرده و در نهایت یک مدل ریاضی و چهاربعدی تولید می کند.

Deep Thunder قادر است وضعیت جوی یک نقطۀ خاص را تا سه روز آینده پیش بینی کند؛ محاسبات این سیستم به حدی دقیق است که می تواند بازۀ مکانی یک مایلی و بازۀ زمانی 10 دقیقه ای را پوشش دهد.

در واقع، کشاورزی که به طور کامل از وقایع جوی پیش رو آگاه است می تواند کوددهیِ منطقه ای از مزرعه را که بارش بیشتری دریافت می کند، به تعویق اندازد؛ و یا، می تواند تنها بخشی از مزرعه را آبیاری کند که قرار است بارش کمتری دریافت کند. با توجه به اینکه 70 درصد منابع آب نصیب بخش کشاورزی می شود، قطره قطرۀ آب مصرفی باارزش محسوب می شود.

همچنین، درک بهتر و پیش بینی دقیق ترِ شرایط جوی و تأثیر آن بر شبکۀ حمل و نقلْ می تواند برای کشاورزان سودمند باشد. به کمک این روش، آن ها قادر خواهند بود دربارۀ سریع ترین مسیر و بهترین شیوۀ جابجایی محصول تصمیم گیری کنند. چنین امکانی در کشورهایی مانند برزیل از اهمیتی حیاتی برخوردار است که در آن ها جاده های غیرآسفالته و باران های سنگین موجب می شود کامیون ها در گل و لای گیر کنند.

تجمیع آنالیزهای پیشگویی کننده و تکنیک های مدل سازی با سایر روش های پیشرفتۀ زراعتْ در برهه ای از زمان که منابع در حال تحلیلندْ بسیار سودمند خواهد بود.

برای نمونه، بسیاری از کشاورزان به منظور افزایش عملکرد محصول، از آبیاری flow-through، آبیاری قطره ای، و آبیاری بارانی استفاده می کنند و یا از آب های زیرزمینی به شکل کارا بهره می برند. «بهره مند کردن جحم بالایی از محصول با حداقل آب مصرفی» نه تنها بهره وری مزرعه را ارتقا می دهد، بلکه بازدۀ سرمایه را نیز افزایش می دهد تا بتوان بر راهکارهای هایتِکِ بیشتری سرمایه گذاری کرد.

هنوز هم در بسیاری از کشورها --- خصوصاً کشورهای در حال توسعه --- کشاورزان به منظور تصمیم گیری در مورد کاشت، آبیاری، و برداشتْ از حدس و گمان استفاده می کنند.

از طریق ترکیب ابرکامپیوترها و تحلیل های Deep Thunder با سایر نوآوری های فنی، حتی کشاورزانِ فاقد امکانات نیز می توانند تولید و سود را ارتقا دهند. و تمامی مصرف کنندگان نیز از آن ها ممنون خواهند شد.

منبع:

این مقاله در تاریخ 14.6.2013 تحت عنوان

"Precision Farming Gains Global Foothold" در  منتشر شده است.

باکتری های عامل فساد خیارشور و کمک آن ها به محیط زیست



محققین یک مرکز تحقیقات کشاورزی در آمریکا به تازگی روشی را پیش روی صنعت نساجی قرار داده اند که توسط آن با کمک نوعی از باکتری ها، که در حین فرایند تخمیر خیار شور عامل قرمز شدن پوست خیار هستند، می توان رنگ موجود در پساب صنعتی را تصفیه کرد.


برخی گونه های لاکتوباسیلوس هنگامی که در معرض تارترازین ، نوعی افزودنی که در تولید خیارشور به کار می رود،قرار می گیرند، رنگ قرمز تولید می کنند. ایلنی پرز دیاز و همکاران وی در موسسه تحقیقات کشاورزی (َARS) آمریکا در تحقیقات خود روی این باکتری به این نتیجه رسیدند که از آن می توان برای تصفیه رنگی به نام آزو استفاده کرد.این ماده در صنایع نساجی برای انتقال رنگ های قرمز و نارنجی و زرد به پارچه کاربرد داشته و در صورت تصفیه نشدن می تواند پساب صنعتی را آلوده کند. نتایج این مطالعه در نشریه میکروبیولوژی کاربردی منتشر شده است.
این کشف مهم زمانی صورت گرفت که متخصصین میکروبیولوژی مشغول تحقیق روی فساد قرمز خیارشور و عامل بوجود آورنده آن بودند. آنها لاکتوباسیلوسهای عامل این فساد را ایزوله کرده و این باکتری ها را به شیشه های حاوی خیارشور منتقل نمودند. خیارشور هایی که حاوی تارترازین بودند همگی قرمز رنگ شدند، اما نمونه هایی که حاوی ترمریک بودند و آن هایی که هیچ افزودنی خاصی نداشتند فساد نشدند. بر اساس گزارش محققین، از میان هفت روشی که برای جلوگیری از فساد قرمز امتحان شدند افزودن بنزوات سدیم بهترین گزینه است.

منبع:
Pickle Spoilage Bacteria May Help Environment
ScienceDaily
Sep. 17, 2010


کشف یک باکتری جدید برای تولید خمیر ترش سالم تر و خوش طعم تر

محققین در ماه مارس امسال از تولید ماده اولیه ای خبر دادند که می تواند در پروسه تهیه خمیر ترش جایگزین افزودنی های معمول شود و علاوه بر بهبود طعم خمیر ترش ارزش غذایی آن را نیز افزایش دهد.

در مطالعه ای که در دویست و سی و نهمین گردهم آیی ملی انجمن شیمی ایالات متحده ارائه شد، دانشمندان از کشف و استفاده موفقیت آمیز یک گونه باکتری خبر دادند که می تواند قند موجود در خمیر نانوایی را به دکستران تبدیل کند. اگر چه باکتری های موجود نیز همین عمل را انجام می دهند، اما در کنار دکستران مقدار زیادی اسیدلاکتیک نیز تولید می کنند. باکتری جدید علاوه بر اینکه ده برابر بیشتر از گونه های فعلی دکستران تولید می کند، میزان کمی اسید لاکتیک وارد محیط می کند.

دکستران تولید شده توسط این باکتری می تواند نقش پروبیوتیک ها را نیز بازی کند. پروبیوتیک ها مواد اولیه ای هستند که موجب افزایش رشد و فعالیت باکتری های مفید در جهاز هاضمه می شوند.

در گذشته زمان زیادی صرف فرایند تخمیر می شد و در اثر آن با کمک مخمرها و/ ویا باکتری ها نان عطر و طعم خوشایندی پیدا می کرد. اما در حال حاضر برای کاهش زمان آماده سازی نان افزودنی هایی در هنگام تهیه آن استفاده می شود. استفاده از این باکتری سبب می شود دیگر نیازی به استفاده از مواد افزودنی نباشد تا به این ترتیب مصرف کنندگانی که به دنبال غذای سالم و بدون افزودنی هستند بتوانند نان سالم تری تهیه کنند.

این باکتری ها می توانند هم برای استفاده های خانگی و هم برای مصارف صنعتی با نام استارتر خمیر ترش و یا بهبود دهنده طعم نان به بازار عرضه شوند.

منبع:

ScienceDaily

New Bacteria Strain Points the Way Toward 'Super Sourdough' Bread

Mar. 22, 2010