انبار محصولات و اینترنت اشیاء

حسگرهای لوبیاشکل ممکن است نگهداری محصولاتِ انبارشده را تسهیل کنند

دانشمندان بسته‌های کوچکِ حاوی حسگری را ابداع کرده‌اند که قادرند پایشِ محصولاتِ کشاورزی انبارشده را تسهیل نمایند. این بسته‌ها که در اندازۀ دانه‌های لوبیا طراحی‌ شده‌اند، هنگامی که در میانِ محتوایِ انبار غله قرار داده می‌شوند، به‌شکل مداوم شرایطِ فیزیکی و شیمیایی حاکم بر محیطِ نگهداری را به مدیران انبار گزارش می‌دهند. برای نمونه، دما و رطوبت را پایش می‌کنند، که هر دویِ آنها در صورتی که فراتر از استاندارد باشند فساد را تسریع می‌کنند. همچنین، حجم دی اکسید کربن محیط را اندازه می‌گیرند، که نشان می‌دهد میزان تنفس حشرات چقدر است (بالا بودن میزان این گاز نشان‌دهندۀ هجوم آفات است). در حال حاضر این داده‌ها از طریق ابزارهای دستی اندازه گرفته می‌شوند. این ابزارها را در فواصل زمانی مشخص درون تودۀ غلات قرار می‌دهند.

این ابزارهای لوبیاشکل پوسته‌هایی از جنس پلاستیک دارند. طول‌شان 45 و عرض‌شان 18 میلی‌متر است و با پرینترهای سه‌بعدی ساخته شده‌اند. درون هر کدام از محفظه‌ها یک مدار کوچک که شامل حسگر و بلوتوث است کار گذاشته می‌شود. حسگرها قادرند حرکات، دما، رطوبت، فشار هوا و غلظت گازهای مختلف را اندازه‌گیری کنند. هر کدام از محفظه‌های لوبیاشکل دارای یک قطب‌نمای الکترونیک و یک ژیروسکوپ کوچک‌اند. انرژی تمام این ابزارها از طریق  یک باتری که به شکل وایرلس شارژ می شود تامین خواهد شد.

مخترع این دانه‌های مجهز به سنسور یک مهندس الکترونیک به نامِ اندرو هلند از شرکتِ RFMOD در روستایِ Swaffham Bulbeck در نزدیکی کمبریجِ انگلیس است. به گفتۀ وی، مالکان انبار می‌توانند با اپلیکیشن‌های موبایل این دانه‌ها را برنامه‌ریزی کنند. شرکتِ RFMOD به تازگی آزمایش این دانه‌ها را آغاز کرده است. 

چنانچه مجموعه‌ای از این دانه‌ها درون توده‌ای از غلات قرار گیرند، می‌توانند به شکل وایرلس با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در نتیجه، هر کدام از آنها تشکیل یک نود (node) درون‌شبکه‌ای را می‌دهند که قادر است تصویری واضح و سه‌بعدی از آنچه درون تودۀ انبارشده در جریان است ارائه دهد. شرکتِ RFMOD به تازگی آزمایش این ابزار را آغاز کرده است و امیدوار است ظرف دو سال به بازار عرضه شود.

بیرون کشیدن این دانه‌ها هنگام خالی کردن انبار غله یکی از مشکلاتی‌ست که باید بر آن غلبه کرد. در صورت تجاری‌سازی آنها، می‌توان کاری کرد که هنگام تخلیۀ انبار به لرزش درآیند تا بتوان براحتی دانه‌ها را تشخیص داد و بیرون کشید.

در صورت موفقیت‌آمیز بودن، می‌توان این ابزار را جزئی از اینترنت اشیاء قلمداد کرد. برخی از طرفداران عقیده دارند می‌توان از اینترنت اشیاء برای اتصال الکترونیکی اشیاء به یکدیگر استفاده کرد.

منبع:

اکونومیست

Crop storage and the internet of things

Cool beans

Mar 12th 2016

برای سفارش ترجمۀ خبر یا همکاری بلندمدت/کوتاه مدت در این زمینه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) از طریق لینک تلگرام زیر اقدام شود:

telegram.me/Shadmehr1982

حسگرهای پوشیدنی: روشی برای پایش سلامتی از طریق بررسی عرق

آزمایش خون به پزشکان اجازه می‌دهد، با نگاهی عمیق به بدن، میزان سلامتی انسان را تحلیل کنند. اما، در آینده، برای کسب اطلاعات ارزشمند دربارۀ سلامت انسان، روش‌های کم‌تهاجمی‌تری نیز ظهور خواهند کرد: حسگرهای پوشیدنی که برای جستجوی علایم بیماری از عرق انسان استفاده می‌کنند.

عرق منبعی غنی از داده‌های شیمیایی است که به پزشکان کمک می‌کند دربارۀ اتفاقاتی که درون بدن انسان در جریان است نظر دهند. عرق مملو از مولکول است --- از یون‌های سادۀ دارای بار الکتریکی گرفته تا پروتئین‌های پیچیده --- و پزشکان می‌توانند با استفاده از عرق برخی بیماری‌های خاص را تشخیص دهند، استفاده از مواد مخدر را فاش سازند و عملکرد ورزشکاران را بهینه نمایند.

حسگرهایی مانند Fitbit و Apple Watch، که در بازار موجودند، فعالیت فیزیکی کاربران و برخی علایم حیاتی مانند ضربان قلب را پیگیری می‌کنند. با وجود این، در مقیاس مولکولی، هیچ کدام‌شان دربارۀ سلامت کاربران داده‌ای ارائه نمی‌کنند. اکنون، بنابه گفتۀ دانشمندان، مچ‌بندها و هدبندهای «هوشمند» که حسگرهای عرق در آنها تعبیه شده است، از طریق بلوتوث، با گوشی‌های هوشمند سینک می‌گردند.

  پیش از این، برای مطالعۀ عرق، قطرات حاصل از تعریق را در ظروف مخصوص جمع‌آوری و آنها را چندی بعد در آزمایشگاه آنالیز می‌کردند. در حال حاضر، پژوهش‌گران، برای پایش مداوم چهار ترکیب مولکولی عرق و پیگیری زمان‌واقعی سلامت اشخاص، از آرایه‌های حسی نرم، انعطاف‌پذیر و پوشیدنی استفاده می‌کنند.

این افزاره‌ها در آینده به ورزشکاران کمک می‌کنند تا عملکردشان را تحت نظر بگیرند و پزشکان را قادر می‌سازد به شکل مداوم سلامتی بیماران را برای شخصی‌سازی درمان‌شان پیگری کنند. این افزاره‌ها به ورزشکاران اطلاع می‌دهند که باید مایعات بنوشند یا به آنها دربارۀ خطر حملۀ قلبی هشدار می‌دهند.

این اختراع از پنج حسگر استفاده می‌کند. این حسگرها سطح گلوکوز، لاکتات، سدیم و پتاسیم و همچنین دمای پوست را اندازه‌گیری می‌کنند. این داده‌ها به میکروچیپ‌های انعطاف‌پذیر انتقال داده می‌شوند. میکروچیپ‌ها این سیگنال‌ها را پردازش و به شکل بی‌سیم به تلفن هوشمند انتقال می‌دهند. 

با کمک سدیم و پتاسیم در عرق مشکلاتی مانند دهیدراسیون و گرفتگی عضلات بررسی می‌شوند. گلوکوز به کنترل سطح قند خون کمک می‌کند. سطح لاکتات نشان‌دهندۀ مشکلات مرتبط با جریان خون است. دمای پوست از گرم شدن بیش از حد بدن و سایر مشکلات خبر می‌دهد.

در آیندۀ نزدیک، پژوهش‌گران امیدوارند بتوانند اندازۀ ابزار الکترونیکی را کاهش و تعداد مولکول‌هایی را که ردیابی می‌کند افزایش دهند. این مولکول‌ها می‌توانند فلزات سنگین باشند. یکی از این فلزات سرب است. اخیراً وجود میزان بالای این فلز در آب‌های شهر Flint در میشیگان خبرساز شد.

  این ابزار بر روی 26 مرد و زن آزمایش شده است. آنها در فضای بسته با دوچرخۀ ثابت  تمرین کردند و در فضای باز دویدند. در آیندۀ نزدیک پژوهش‌گران قصد دارند این ابزار را در مقیاس بزرگ بر روی تعداد فراوانی از داوطلبان آزمایش کنند. داده‌های جمع‌آوری شده می‌تواند به پژوهش‌گران کمک کنند تا دربارۀ اینکه سطوح مولکول‌های متفاوت چه پیامی در مورد عملکرد ورزشکار و سلامت اشخاص می‌دهند به درک بهتری برسند.

پژوهش‌گران برای کار خود درخواست ثبت اختراع تنظیم کرده‌اند. با این حال، برای تجاری‌سازی آن در حال حاضر با کسی همکاری ندارند. جزئیات این یافته‌ها در شمارۀ 28 ژانویۀ Journal Nature منتشر شده است.

ترجمه و تلخیص از: Live Science

برای سفارش ترجمۀ خبر یا همکاری بلندمدت/کوتاه مدت در این زمینه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) از طریق لینک تلگرام زیر اقدام شود:

telegram.me/Shadmehr1982

سم عنکبوت ممکن است تسکین‌دهندۀ درد باشد

مطالعه‌ای که نتایج آن در ژورنال داروسازی بریتانیا منتشر شد نشان می‌دهد تلاش برای یافتن ترکیبی که محققان را قادر می‌سازد کلاس جدیدی از داروهای مسکن را تولید کنند یک قدم دیگر به تولید نهایی نزدیک‌تر شده است. 

سمی که عنکبوتیان برای کشتن طعمه استفاده می‌کنند حاوی مولکول‌هایی‌ست که می‌توانند پروتئین‌های انتقال‌دهندۀ سیگنال میان اعصاب و مغز را نابود کنند. اگر بتوان سیگنال مذکور را هدف گرفت و کنترل کرد، راه‌حلی برای کاهش درد میلیون‌ها نفر یافت خواهد شد. 

نوعی پروتئین به نام Nav 1.7 کانالی‌ست که قادر است در بدن انسان سیگنال‌های درد را منتقل کند. محقق ارشد مطالعه، از دانشگاه کوئینزلندِ استرالیا، اظهار داشت: «بر اساس نتایج پژوهش‌های گذشته، افرادی که به دلیل جهش‌های طبیعیِ ژنتیکی از کانال‌های Nav1.7 برخوردار نیستند درد را احساس نمی‌کنند؛ بنابراین، بلوکه کردن این کانال‌ها، در افراد نرمال، می‌تواند درد را خنثی کند.»   

در این مطالعه، سم 206 گونۀ عنکبوت غربال شد و 7 ترکیب که می‌توانند در آزمایشگاه Nav1.7 را بلوکه کنند یافت شد. 

در این میان، یک ترکیب بسیار مؤثر بود و همچنین دارای ساختاری بود که از پایدار بودن شیمیایی، حرارتی، و بیولوژیکی آن حکایت داشت، که برای استفاده در تولید دارو الزامی‌ست. «این ویژگی‌ها ترکیب مذکور را برای استفاده در داروی مسکن جذاب می‌سازند.» 

داروهای موجود کارایی محدودی دارند و  به دلیل اثرات جانبی باید در دوزهای محدود استفاده شوند. بر اساس این مطالعه، 15 درصد جمعیت بزرگسال دچار دردهای مزمن‌اند و  این مسئله تنها در ایالات متحده سالیانه هزینه‌ای بالغ بر 600 میلیارد دلار خسارت به بار می‌آورد. تقریباً 45,000 گونه عنکبوت در دنیا زندگی می‌کنند؛ این تعداد حامل حدوداً 9 میلیون پپتید هستند و صرفاً 0/01 درصد آنها بوسیلۀ محققان داروسازی کشف شده‌اند.

منبع:

medindia.net

خودروسازان اپل را چالشی نوظهور قلمداد می‌کنند

خودروسازان از احتمال ورود شرکت‌های اپل و گوگل به عرصۀ خودروسازی ابراز نگرانی می‌کنند؛ این در حالی‌ست که مدیران شرکت‌های مذکور شراکت با این دو رقیب احتمالی را نیز در دستور کار قرار داده‌اند.

مدیرعامل شرکت فولکس واگن در نمایشگاه خودروی ژنو اعلام کرد: «اگر این دو شرکت بخواهند به تولید خودروهای الکتریکی بپردازند، رقابتی سخت پیش روی ما خواهد بود. همچنین، علاقۀ ویژه‌ای به فناوری گوگل و اپل داریم، و، به گمان من، شرکت فولکس واگن می‌تواند دنیای دیجیتال و موبایل را گرد هم آورد.» 

بر اساس اعلام منابع آگاه، اپل بر روی یک خودروی الکتریکی کار می‌کند و در تلاش است تا تولید آن را حداکثر تا سال 2020 آغاز کند. در ماه ژانویه، گوگل اعلام کرد که می‌خواهد ظرف پنج سال آینده تولید خودروی بدون راننده (self-driving car) را آغاز کند.

خودروسازان برای طراحی و تولید خودروی جدید حداقل به پنج سال زمان نیاز دارند. این چهارچوب زمانی بیانگر اهداف بلندپروازانه‌ای است که این دو غول فناوری در سر دارند و زمینه‌ساز رقابت برای تصاحب مشتریان است. شرکت‌های تسلا موتورز (Tesla Motors Inc) و جنرال موتورز (General Motors Co) سال 2017 را برای رونمایی از یک خودروی الکتریکی که بیش از 320 کیلومتر را با یک بار شارژ شدن طی می‌کند و کمتر از 40000 دلار قیمت دارد در نظر گرفته‌اند.

استفان براتزل، مدیر مرکز مدیریت خودرو در دانشگاه علمی‌کاربردی برگیچ گلادباخِ آلمان، عقیده دارد که رقابت را باید جدی گرفت. «هر چه به رانندگی خودکار نزدیک‌تر می‌شویم، رابطۀ میان مشتری و خودرو کمرنگ‌تر می‌شود. گوگل و اپل، که بار فناوری قدیمی را بر دوش ندارند، می‌توانند آغازگر فرایندی نو باشند.»

از بین رفتن موانع 

موفقیت تسلا در خلق یک شرکت خودروسازی نشان داد که فتح موانع سنتی برای ورود به این صنعت، بر خلاف تصور عموم، چندان هم مشکل نیست. در همین حال، خودروسازان تلاش می‌کنند تا دستاوردهای فنی را در تولید خودرو به کار گیرند، کاری که شرکت‌های منطقۀ Silicon Valley دستیابی به آن را در دستور کار قرار داده‌اند. برای نمونه، گوگل از سال 2010 در تولید خودروهای خودکار سرمایه‌گذاری کرده است.

یان رابرتسون، مدیر ارشد فروش BMW، می‌گوید: «هیچ گاه هیچ‌گونه رقابتی را دست‌کم نمی‌گیریم. موانع ورود، که پیش از این مرتفع بودند، اکنون کوتاه شده‌اند. اما، در همین اثنا، پیچیدگی‌های صنعت خودرو تغییری نکرده است.» 

برای یک خودروساز باتجربه پنج سال زمان لازم است تا اقدام به طراحی و تولید یک خودروی جدید کند؛ صرفاً فاز تست کردن که برای کسب مجوزهای قانونی لازم است غالباً سه سال زمان نیاز دارد. بنابر برآوردها، برای شرکتی که در صنعت خودرو جایگاهی ندارد، ساخت اتومبیل یک دهه زمان می‌برد.

سودهای بی‌سابقه

به گفتۀ مدیرعامل شرکت فیات، «این همان چیزی بود که خودروسازی کم داشت: یک مزاحم مخل آرامش». «[فناوری] خوب است اما، اگر یکی از افرادی باشید که به دلیل ورود آن زندگی‌اش مختل می‌شود، ضرورتی ندارد که منتظر ظهورش باشید.» 

اپل، که در سه‌ماهۀ مالی گذشته به سود 18 میلیارد دلاری دست یافته است، در هر شرایطی بودجۀ لازم را برای این فناوری در اختیار دارد. این شرکت 178 میلیارد دلار سرمایۀ نقدی دارد و تیم کوک، مدیرعامل اپل، تولیدکنندۀ iPhone را تشویق کرده است تا به بخش‌های دست‌نخوردۀ بازار وارد شود، به گونه‌ای که زندگی دیجیتال کاربران در خدمات و محصولات اپل خلاصه گردد.

سرپرست مهندسی جگوارلندرور می‌گوید: «تفکر سنتی در صنعت خودرو برای استفاده از فرصت‌های جامعۀ اینترنتی مناسب نیست. اگر برای تصمیم‌گیری نیاز به بروکراسی‌های رایج داشته باشید، شکست شما از همان ابتدا حتمی‌ست.»

برد-برد 

اپل در صنعت خودرو همان مسیری را طی می‌کند که در سایر صنایع طی کرد. این شرکت در دستگاه‌های دیجیتال پخش موسقی یا اسمارت‌فون پیشگام نبود، اما زمانی وارد بازارهای مذکور شد که موفق شد محصولی پرجذبه تولید کند. بر اساس اعلام گوگل، این شرکت به منظور تحقق ایدۀ موسس شرکت، Sergey Brin، مبنی بر حمل و نقل کارامد و ایمن، به دنبال شریک می‌گردد. 

دیدیر لروی، مدیر شرکت تویوتا موتورز در حوزۀ اروپا، می‌گوید: «علاوه بر اینکه برای همکاری با آنها کاملاً آماده‌ایم، المان کلیدی در همکاری با آنها این است که مطمئن شویم سیاست برد-برد بر روابط طرفین حاکم است.»

«خودروسازان نمی‌خواهند صرفاً تولیدکنندۀ جعبه‌ای توخالی باشند و در این میان فردی دیگر با افزودن فناوری‌‌های جدید به آن مولد ارزش افزوده برای این محصول باشد.»

منبع:

Auto News

ترجمه خبر (4)

ساخت نانوداروی ترمیم‌کننده زخم‌ها از عصاره‌ زردچوبه در کشور (ترجمه انگلیسی خبر)

 

---

Iran's scientists use turmeric to develop nano-medicine for wound treatment

Tehran - Scientists developed an anti-inffective drug delivery system from turmeric extract and natural polymers that has proven useful in killing bacteria and treating wounds in an abrupt fashion. 

Infection is among the most critical contributing factors in mortality and disability, said Dr. Mirza Ali Mofzal Jahromi, a medical immunology specialist from Tarbiat-e-Modarres University, who was involved in the research.  Although antibiotics are prescribed frequently to treat different infections, they produce adverse side affects, and their intake results in drug resistance after a while. Meanwhile, they fail to restore injured textures.

He stressed the importance attached to the treatment of infections especially those inflicted upon military forces who have to frequently work in poorly equipped contexts, adding  it is inevitable to produce a nano-medicine preserved under extreme conditions in order to treat wounded soldiers. The study aimed to develop a harmless, effective nano-drug system to smartly release curcumin in infected targets. 

He went on to say that curcumin is a yellowish anti-microbial compound extracted from turmeric.  Chitosan is also a natural, biodegradable, biofriendly, low-toxic polymer used to produce nano-sized carriers for drug delivery, he added.  The study suggested chitosan/tripolyphosphate nanoparticles (CS/TPP) carrying curcumin can effectively treat infections arising from Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa.

He added, "Results indicated that nanoparticles carrying curcumin significantly inhibit Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa in infected mice."  

" This nano medical system is customized to inhibit bacteria in-vitro in a fashion that there is no sign of drug resistance."  Amazingly, this nano-drug can abruptly treat injuries too. Additionally, its production and preservation are not costly.

Curcumin is highly sensitive to light,  he said, when asked about the reason why chitosan was selected as the drug carrier. The polymeric nano-carrier prevents light from approaching the drug, so its medical properties remain intact. Additionally, nanoparticles cause gradual release of drug into the injured texture, so its inhibitory impact is fostered. Chitosan, itself, has anti microbial properties promoting medical effects of curcumin.

He also said, "Results indicated that the proposed nano-drug can successfully replace current antibiotics."

In conclusion, he said, "To optimally load curcumin (2±75%) on chitosan nanoparticles, ion-activated gelling with triphosphate was used in this study." "FTIR, AFM, SEM, TEM, and DLS tests and spectrometry were applied to assess physico-chemical properties of synthesized nano-carriers and the loaded drug quantity.

The study, which was published in the Iranian Journal of Biotechnology, was conducted by Dr. Mirza Ali Mofzal Jahromi, a medical immunology specialist from Tarbiat-e-Modarres University, and Dr. Reza Mirnejad and Dr. Mehdi Kamali, Baqiyatallah University of Medical Sciences faculty members.  

Translated by the blog's admin 

source:

ISNA 

(ساخت نانوداروی ترمیم‌کننده زخم‌ها از عصاره‌ زردچوبه در کشور)

برای سفارش ترجمۀ خبر یا همکاری بلندمدت/کوتاه مدت در این زمینه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) از طریق لینک تلگرام زیر اقدام شود:

telegram.me/Shadmehr1982

آجر ارگانیک

در سال 2008، بنا به گزارش‌ها، 2.8 میلیارد تن سیمان تولید شده است که این میزانْ مسئول ورود میزان متنابهی CO2 به جو زمین است. مجموعه‌ای از فرایندهایِ انرژی‌بر (energy intensive)، از استخراج مواد خام، حمل و نقل، تا منبع حرارتی کوره‌ها موجب شده است که 40% تولید جهانی دی‌اکسید کربن به نوعی با صنعت ساخت و ساز ارتباط داشته باشد.

یکی از شرکت‌های بیوفناوری، به نام bioMason، موفق به ابداع روشی شده است که می‌توان از باکتری و موادی که به طور طبیعی در دسترسند مصالح ساختمانی تولید کرد. فکر اولیۀ این طرح در سیمان‌های بیولوژیک طبیعی (مانند مرجان‌ها) نهفته است که تأثیر منفی بر محیط پیرامون خود ندارند. 

شاید بتوان آجرهای بیولوژیک (biologically manufactured brick) را به زودی برای مصارف تجاری روانۀ بازار کرد. فرایند تولید این آجرها ساده، اقتصادی، و سازگار با محیط زیست (environmentally friendly) است و از باکتری برای چسباندن ذرات شن به یکدیگر استفاده می‌شود.

نوعی باکتری به نام Sporosarcina pasteurii که در انتخاب مواد اولیه برای فعالیت چندان سخت‌گیر نیست از نیتروژن و منابع کلیسم برای تولید کربنات کلسیم استفاده می‌کند، که قادر است ذرات شن را در دمای محیط کنار هم قرار داده تا ظرف یک هفته آجرهای ارگانیک تولید شود.

در این شیوه، سوخت فسیلی کمتری مصرف و متعاقباً دی‌اکسید کربن کمتری در جو آزاد می‌شود. به علاوه، در این فرایند می‌توان از پسماندهای صنعتی (industrial waste) برای تأمین نیتروژنِ مورد نیاز باکتری‌ها استفاده کرد تا اشکال دیگر آلودگی نیز حذف شوند.

آب مورد نیاز برای این فرایند را می‌توان در یک سیستم حلقه بسته (closed-loop) بازیافت کرد و در فرایند تولید مجدداً به کار برد. همانطور که اشاره شد، سایر مواد اولیه نیز فراوان و ارزانند و می‌توان آنها را با خرید محصولات جانبی صنایع مختلف تأمین کرد.

منبع:

1) archdaily.com

2) ceramics.org

ترجمه خبر

ایرنا - رییس دفترنمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ جهانی در تهران گفت: تجارب ایران در زمینه مین زدایی کمک بزرگی برای سایر کشورهایی است که با معضل آلودگی مین دست به گریبان هستند.

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، اولیویه مارتین روز سه شنبه در مراسم ویژه روز جهانی آگاهی از خطر مین افزود: تبادل تجربه و تخصص با کشورهای مختلف راه را برای پاکسازی ایمن تر و کمک رسانی بهتر به قربانیان هموار خواهد کرد.

....

All countries grappling with the problem of minefields may find useful Iran’s experiences in mine clearance, said the International Committee of the Red Cross (ICRC) head of delegation in Tehran on Tuesday  at a ceremony held to mark the International Day for Mine Risk Awareness.  

Exchange of experiences and expertise paves the way for clearing the mines more safely and offering help more effectively, he added.

.....

برای سفارش ترجمۀ خبر یا همکاری بلندمدت/کوتاه مدت در این زمینه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) از طریق لینک تلگرام زیر اقدام شود:

telegram.me/Shadmehr1982