حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.
حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.

پروبیوتیک ها: «باکتری های خوب»

پرسش. نظر شما دربارۀ پروبیوتیک ها چیست. آیا واقعاً خواص بیشماری دارند که سلامتی را ارتقا می دهد؟


پاسخ. براساس تعریف فائو، پروبیوتیک ها «میکروارگانیسم های زنده ای هستند، که در صورت تجویز به میزان کافی، سلامتی میزبان را ارتقا می بخشند.» در بیان ساده، پروبیوتیک ها «باکتری های خوب» به حساب می آیند. در حال حاضر، پروبیوتیک ها در بازار در قالب مواد غذایی تخمیری مانند ماست و سایر محصولات لبنی قابل تهیه اند. همچنین، غلات، عصاره میوه ها، و محصولات قنادی بیشماری وجود دارند که حاوی پروبیوتیکند.

«باکتری های خوب» در واقع به شکل طبیعی در بدن همۀ ما وجود دارند. روده های ما میزبان صدها نوع باکتری اند که در سلامتی بدن نقش دارند. این باکتری ها شامل بیفیدیوباکتری ها، یوباکتری ها، کلوستریدیاها، کوکسی های گرم مثبت، و لاکتوباسیل ها هستند. آن ها در چندین عملکرد سودمند ایفای نقش می کنند، مانند تخمیر سوبستراهای انرژی زا که محتوای روده را اسیدی می کنند، مسئله ای که مانع از رشد باکتری های بیماریزا می گردد؛ ارتقای عملکرد سلول های سیستم ایمنی؛ و تولید ویتامین هایی مانند بیوتین و ویتامین K.

مصرف پروبیوتیک ها اخیراً بسیار رایج شده است -- بیشتر پروبیوتیک های موجود در بازار از نوع لاکتوباسیلوس و بیفیدیوباکتر هستند. پیش بینی می شود مصرف پروبیوتیک ها میزان «باکتری های خوب» روده را از سطح فعلی بالاتر ببرد. تولید کنندگان محصولات حاوی پروبیوتیکْ مجموعه ای از مزایا را به محصولات خود نسبت می دهند. گمان می رود پروبیوتیک ها هضم را بهبود بخشند، از پوست مقابل باکتری های مضر محافظت کنند، سیستم ایمنی را تقویت کنند، و در کل سلامت شخص را ارتقا دهند. این ادعاها غلط نیست اما موثق نیز نمی باشند. این واقعیت که پروبیوتیک ها تحت عنوان مکمل های غذایی در بازار عرضه می شوند، گواهی بر این مسئله است. چنانچه بخواهند چیزی را تحت عنوان دارو در بازار عرضه کنند، شاهد و مدرکی دال بر ایمنی و کارایی آن مورد نیاز است.

در واقع شماری از مطالعات نشان می دهند که پروبیوتیک ها واقعاً مزایایی برای سلامتی دارند. برخی مطالعات بالینی نشان می دهند که ممکن است پروبیوتیک ها دورۀ بیماری برخی از اشکال گاستروانتراتیس را کاهش دهند، بروز عفونت های تنفسی و پوسیدگی دندان را در کودکان تقلیل دهند، و افراد حساس به لاکتوز را به این کربوهیدرات مقاوم نمایند. برخی گونه های لاکتوباسیل دارای خاصیت آنتی میوتوژنیک هستند، این بدین معناست که قادرند از سرطان روده جلوگیری کنند. مطالعه بر روی حیوانات نشان داده است که برخی پروبیوتیک ها میزان کلسترول سرم را کاهش می دهند. برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف شیرهایی که با گونه های مختلف لاکتوباسیل تخمیر شده اند، ممکن است منجر به کاهش فشار خون شود. برخی مطالعات بیانگر این نکته بوده اند که پروبیوتیک ها ممکن است فعالیت های سیستم ایمنی را ارتقا داده و در نتیجه ریسکِ ایجاد آلرژی را کاهش دهند.

با وجود این، تمامی این مطالعات ماهیتی مقدماتی دارند و هیچ کدام موثق نیست. با اینحال، برای حفظ سلامتی می بایست مقداری لاکتوباسیلوس و یا «باکتری خوب» در روده وجود داشته باشد، اما در مورد این موضوع که افزایش پروبیوتیک در بدنْ سلامتی را ارتقا می دهد، شک و ابهام وجود دارد.

در هر صورت، پروبیوتیک ها ایمن بوده و ممکن است برخی اوقات عوارض جانبی خوش خیم ایجاد کنند. اگر مردم بخواهند از مکمل های پروبیوتیک استفاده کنند، کسی نمی تواند مانع آن ها شود.

به شکل تصادفی، پروبیوتیک ها ممکن است در متابولیسم برخی داروها مانند سولفاسالازین اختلال ایجاد کنند. بنابراین، افرادی که پروبیوتیک مصرف می کنند، پیش از آنکه دارویی برای آن ها تجویز شود، می بایست پزشک خود را از این موضوع مطلع نمایند.

منبع:

تحت عنوان "Probiotics anyone"


ذخیره اطلاعات بر پیکره ی باکتری ها

باکتری E.coli، یکی از خطرناک ترین عوامل بیماری زا در بسیاری از مسمومیت های غذایی، قادر است از داده های ما محافظت کند. بنابراین، به گفته عده ای از دانشجویان چینی مقیم هنگ کنگ، در آینده قادر خواهیم بود «منبع عظیمی از اطلاعات را در یک ظرف حاوی باکتری درون یخچال خانه» نگهداری کنیم.

ذخیره سازی زیستی علمی جوان است که قدمت آن از یک دهه فراتر نمی رود. دقیق ترین تعریفی که از این علم می توان ارائه کرد «هنر رمزنویسی اطلاعاتی روی سلول های زنده»  است. از آنجا که شمار باکتری ها ثابت نبوده و مرتبا تولید مثل می کنند، در صورتی که داده ها را روی DNA آن ها ذخیره کنیم، می توانیم هزاران سال از اطلاعات خود حفاظت کنیم. پیش از این دانشمندان ژاپنی در سال 2007 از حک نمودن معادله معروف اینشتین (یعنی E=MC2) روی DNA نوعی باکتری موجود در خاک خبر داده بودند.

اما محققان چینی پا را این فراتر گذاشته و ذخیره داده های پیچیده را، از طریق ایجاد روش های نوین، روی DNA باکتری مذکور ممکن ساختند. آن ها اطلاعات را به اجزای کوچک تقسیم کرده و این داده ها را بین سلول های باکتریایی متفاوت پخش نمودند. این روش به دانشمندان کمک می کند بر مشکل کمبود ظرفیت فائق آیند. آن ها همچنین روشی را ابداع کرده اند که با آن می توان، محل دقیق اطلاعات مورد نظر، روی DNA را ردیابی نمود.

این روش، علاوه بر متن، راه را برای ذخیره تصویر، موسقی و حتی ویدئو روی سلول ها هموار می سازد. به گفته محققان چینی یک گرم از باکتری قادر است معادل با یک هارد دیسک 4502000 گیگا بایتی، اطلاعات در خود جای دهد. آن ها حصار امنیتی سه لایه ای را نیز برای محافظت از اطلاعات ابداع نموده اند که می تواند برای دیپلمات های آمریکایی که اطلاعات شان توسط Wikileaks در فضای مجازی پخش شد خبر خوشایندی باشد. باکتری ها را نمی توان هک کرد؛ این در حالی است که داده های روی کامپیوترها را در اثر نقص های الکتریکی و یا دزدی های سایبری ممکن است از دست بدهیم. اما باکتری ها با توجه به ایمن بودن مقابل حملات سایبری، قادرند از اطلاعات ما، با قدرت، محافظت کنند. به علاوه یک نوع مکانیسم که درون این سیستم به کار رفته، مسئول این است که مانع از نابودی اطلاعات، در اثر جهش های احتمالی ژنتیکی باکتری ها گردد.

دانشمندان چینی واژه ای را نیز در این رابطه ابداع کرده اند – biocryptography. آن ها DNA را از سلول باکتری استخراج کرده و پس از ایجاد تغییرات به کمک آنزیم ها روی آن، DNA را مجددا به سلول بازگرداندند.  

دانشمندان مذکور خطرناک بودن این روش را رد کرده و می گویند: علی رغم بدنامی E.coli، این شیوه ریسکی را متوجه ما نخواهد کرد، چرا که از نوع اصلاح شده این باکتری استفاده کرده که قادر نیست خارج از فضای سنتزی زنده بماند.

شاید بتوان یکی از تجهیزات کامپیوترهای آینده را پتری دیش هایی دانست که حاوی باکتری های حامل اطلاعات هستند. با اینحال، هر چند این روش «یک دستاورد عظیم» محسوب می گردد، اما دنیا، به دلیل اینکه روش فوق مراحل اولیه را طی می کند، باید سال ها منتظر بماند تا چنین کامپیوتری را تجربه کند.  

منبع:

AFP

پ. ن. پتری دیش نام یک ظرف پلاستیکی است که در آزمایشگاه های میکروب شناسی برای مطالعه روی باکتری ها از آن استفاده می کنند. اگه سوالی بود در خدمت هستم.

پ.ن. E.ocli که ما به اون می گیم اشرشیا کلی/کلای یک باکتری بیماریزاست که عامل بسیاری از مسمومیت های غذایی خصوصا در فصل تابستان می باشد. coli همان colon است که فکر می کنم روده بزرگ باشد. E حرف ابتدایی Escherchia بوده که از Escher مشتق شده است. T. Escher نام یک دانشمند آلمانی در قرن نوزدهم است.

ردیابی E.coli: روشی نوین برای تشخیص این باکتری


محققین فیلیپینی روش جدیدی را ابداع کردند که به کمک آن می توان به وجود باکتری E.Coli در گوشت چرخ کرده در کمتر از یک ساعت پی برد.

در این شیوه، که به گفته متخصصان صنایع غذایی دانشگاه پردوی فیلیپین می توان گونه های مختلف این باکتری را نسبت به روش های معمول یک ساعت سریعتر ردیابی کرد، از طیف نمای مادون قرمز استفاده می شود. هم اکنون در آزمایشگاه های تشخیص جرم و بسیاری دیگر از مراکز بهداشتی و درمانی طیف نمای مادون قرمز کاربرد گسترده ای دارد.

باکتری E.Coli یا اشرشیا کلای به صورت طبیعی در روده انسان و حیوان زندگی می کند و از میان صدها گونه آن E.Coli 0157:H7 از همه مهلک تر است. گفته می شود عامل اصلی آلودگی به این باکتری رعایت نکردن مسائل بهداشتی در حین فرایند قصابی است.  


منبع:


New, faster method of detecting E. coli devised

By MANILA BULLETIN ONLINE

September 1, 2010

باکتری های عامل فساد خیارشور و کمک آن ها به محیط زیست



محققین یک مرکز تحقیقات کشاورزی در آمریکا به تازگی روشی را پیش روی صنعت نساجی قرار داده اند که توسط آن با کمک نوعی از باکتری ها، که در حین فرایند تخمیر خیار شور عامل قرمز شدن پوست خیار هستند، می توان رنگ موجود در پساب صنعتی را تصفیه کرد.


برخی گونه های لاکتوباسیلوس هنگامی که در معرض تارترازین ، نوعی افزودنی که در تولید خیارشور به کار می رود،قرار می گیرند، رنگ قرمز تولید می کنند. ایلنی پرز دیاز و همکاران وی در موسسه تحقیقات کشاورزی (َARS) آمریکا در تحقیقات خود روی این باکتری به این نتیجه رسیدند که از آن می توان برای تصفیه رنگی به نام آزو استفاده کرد.این ماده در صنایع نساجی برای انتقال رنگ های قرمز و نارنجی و زرد به پارچه کاربرد داشته و در صورت تصفیه نشدن می تواند پساب صنعتی را آلوده کند. نتایج این مطالعه در نشریه میکروبیولوژی کاربردی منتشر شده است.
این کشف مهم زمانی صورت گرفت که متخصصین میکروبیولوژی مشغول تحقیق روی فساد قرمز خیارشور و عامل بوجود آورنده آن بودند. آنها لاکتوباسیلوسهای عامل این فساد را ایزوله کرده و این باکتری ها را به شیشه های حاوی خیارشور منتقل نمودند. خیارشور هایی که حاوی تارترازین بودند همگی قرمز رنگ شدند، اما نمونه هایی که حاوی ترمریک بودند و آن هایی که هیچ افزودنی خاصی نداشتند فساد نشدند. بر اساس گزارش محققین، از میان هفت روشی که برای جلوگیری از فساد قرمز امتحان شدند افزودن بنزوات سدیم بهترین گزینه است.

منبع:
Pickle Spoilage Bacteria May Help Environment
ScienceDaily
Sep. 17, 2010


کشف یک باکتری جدید برای تولید خمیر ترش سالم تر و خوش طعم تر

محققین در ماه مارس امسال از تولید ماده اولیه ای خبر دادند که می تواند در پروسه تهیه خمیر ترش جایگزین افزودنی های معمول شود و علاوه بر بهبود طعم خمیر ترش ارزش غذایی آن را نیز افزایش دهد.

در مطالعه ای که در دویست و سی و نهمین گردهم آیی ملی انجمن شیمی ایالات متحده ارائه شد، دانشمندان از کشف و استفاده موفقیت آمیز یک گونه باکتری خبر دادند که می تواند قند موجود در خمیر نانوایی را به دکستران تبدیل کند. اگر چه باکتری های موجود نیز همین عمل را انجام می دهند، اما در کنار دکستران مقدار زیادی اسیدلاکتیک نیز تولید می کنند. باکتری جدید علاوه بر اینکه ده برابر بیشتر از گونه های فعلی دکستران تولید می کند، میزان کمی اسید لاکتیک وارد محیط می کند.

دکستران تولید شده توسط این باکتری می تواند نقش پروبیوتیک ها را نیز بازی کند. پروبیوتیک ها مواد اولیه ای هستند که موجب افزایش رشد و فعالیت باکتری های مفید در جهاز هاضمه می شوند.

در گذشته زمان زیادی صرف فرایند تخمیر می شد و در اثر آن با کمک مخمرها و/ ویا باکتری ها نان عطر و طعم خوشایندی پیدا می کرد. اما در حال حاضر برای کاهش زمان آماده سازی نان افزودنی هایی در هنگام تهیه آن استفاده می شود. استفاده از این باکتری سبب می شود دیگر نیازی به استفاده از مواد افزودنی نباشد تا به این ترتیب مصرف کنندگانی که به دنبال غذای سالم و بدون افزودنی هستند بتوانند نان سالم تری تهیه کنند.

این باکتری ها می توانند هم برای استفاده های خانگی و هم برای مصارف صنعتی با نام استارتر خمیر ترش و یا بهبود دهنده طعم نان به بازار عرضه شوند.

منبع:

ScienceDaily

New Bacteria Strain Points the Way Toward 'Super Sourdough' Bread

Mar. 22, 2010