ذخیره اطلاعات بر پیکره ی باکتری ها

باکتری E.coli، یکی از خطرناک ترین عوامل بیماری زا در بسیاری از مسمومیت های غذایی، قادر است از داده های ما محافظت کند. بنابراین، به گفته عده ای از دانشجویان چینی مقیم هنگ کنگ، در آینده قادر خواهیم بود «منبع عظیمی از اطلاعات را در یک ظرف حاوی باکتری درون یخچال خانه» نگهداری کنیم.

ذخیره سازی زیستی علمی جوان است که قدمت آن از یک دهه فراتر نمی رود. دقیق ترین تعریفی که از این علم می توان ارائه کرد «هنر رمزنویسی اطلاعاتی روی سلول های زنده»  است. از آنجا که شمار باکتری ها ثابت نبوده و مرتبا تولید مثل می کنند، در صورتی که داده ها را روی DNA آن ها ذخیره کنیم، می توانیم هزاران سال از اطلاعات خود حفاظت کنیم. پیش از این دانشمندان ژاپنی در سال 2007 از حک نمودن معادله معروف اینشتین (یعنی E=MC2) روی DNA نوعی باکتری موجود در خاک خبر داده بودند.

اما محققان چینی پا را این فراتر گذاشته و ذخیره داده های پیچیده را، از طریق ایجاد روش های نوین، روی DNA باکتری مذکور ممکن ساختند. آن ها اطلاعات را به اجزای کوچک تقسیم کرده و این داده ها را بین سلول های باکتریایی متفاوت پخش نمودند. این روش به دانشمندان کمک می کند بر مشکل کمبود ظرفیت فائق آیند. آن ها همچنین روشی را ابداع کرده اند که با آن می توان، محل دقیق اطلاعات مورد نظر، روی DNA را ردیابی نمود.

این روش، علاوه بر متن، راه را برای ذخیره تصویر، موسقی و حتی ویدئو روی سلول ها هموار می سازد. به گفته محققان چینی یک گرم از باکتری قادر است معادل با یک هارد دیسک 4502000 گیگا بایتی، اطلاعات در خود جای دهد. آن ها حصار امنیتی سه لایه ای را نیز برای محافظت از اطلاعات ابداع نموده اند که می تواند برای دیپلمات های آمریکایی که اطلاعات شان توسط Wikileaks در فضای مجازی پخش شد خبر خوشایندی باشد. باکتری ها را نمی توان هک کرد؛ این در حالی است که داده های روی کامپیوترها را در اثر نقص های الکتریکی و یا دزدی های سایبری ممکن است از دست بدهیم. اما باکتری ها با توجه به ایمن بودن مقابل حملات سایبری، قادرند از اطلاعات ما، با قدرت، محافظت کنند. به علاوه یک نوع مکانیسم که درون این سیستم به کار رفته، مسئول این است که مانع از نابودی اطلاعات، در اثر جهش های احتمالی ژنتیکی باکتری ها گردد.

دانشمندان چینی واژه ای را نیز در این رابطه ابداع کرده اند – biocryptography. آن ها DNA را از سلول باکتری استخراج کرده و پس از ایجاد تغییرات به کمک آنزیم ها روی آن، DNA را مجددا به سلول بازگرداندند.  

دانشمندان مذکور خطرناک بودن این روش را رد کرده و می گویند: علی رغم بدنامی E.coli، این شیوه ریسکی را متوجه ما نخواهد کرد، چرا که از نوع اصلاح شده این باکتری استفاده کرده که قادر نیست خارج از فضای سنتزی زنده بماند.

شاید بتوان یکی از تجهیزات کامپیوترهای آینده را پتری دیش هایی دانست که حاوی باکتری های حامل اطلاعات هستند. با اینحال، هر چند این روش «یک دستاورد عظیم» محسوب می گردد، اما دنیا، به دلیل اینکه روش فوق مراحل اولیه را طی می کند، باید سال ها منتظر بماند تا چنین کامپیوتری را تجربه کند.  

منبع:

AFP

پ. ن. پتری دیش نام یک ظرف پلاستیکی است که در آزمایشگاه های میکروب شناسی برای مطالعه روی باکتری ها از آن استفاده می کنند. اگه سوالی بود در خدمت هستم.

پ.ن. E.ocli که ما به اون می گیم اشرشیا کلی/کلای یک باکتری بیماریزاست که عامل بسیاری از مسمومیت های غذایی خصوصا در فصل تابستان می باشد. coli همان colon است که فکر می کنم روده بزرگ باشد. E حرف ابتدایی Escherchia بوده که از Escher مشتق شده است. T. Escher نام یک دانشمند آلمانی در قرن نوزدهم است.