حافظۀ ترجمه
حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.
حافظۀ ترجمه
حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.
فناوری Goal Line در مسابقات بین المللی فوتبال
برای اولین بار در تاریخ مسابقات بین المللی، FIFA از تکنولوژی خط گل (Goal Line) در جام کنفدراسیون ها استفاده خواهد کرد. این رقابت ها روز شنبه با بازی برزیل و ژاپن آغاز خواهد شد. سایت خبری AP نگاهی انداخته است به دلیل پذیرش این فناوری و چگونگی عملکرد آن:
چرا حالا:
سپ بلاتر، رئیس فدراسیون فوتبال، سال های سال بر این مساله پافشاری می کرد که فناوری جایگاهی در فوتبال ندارد و اشتباهات داوری را بخشی از جذابیت این بازی می دانست. اما، پس از اشتباهات داوران در جام جهانی 2010 مخصوصا زمانی که گل سالم لمپارت مقابل آلمان مردود اعلام شد، مخالفت دیرینۀ بلاتر با مجهز کردن داوران به فناوری از میان رفت.
آزمایش فناوری:
پس از جام جهانی 2010، 10 سامانۀ مختلف برای آزمایش در اختیار FIFA قرار گرفت، اما عقیده بر این بود که هیچ کدام آن ها به اندازۀ کافی دقیق نیست. اما پس از اعمال اصلاحات لازم بر روی برخی از این سامانه ها، نهاد قانون گذاری فوتبال (International Football Association Board) متقاعد شد می توان از این فناوری در رقابت ها استفاده کرد و در نهایت مجوز تصمیم گیری با پشتیبانی کامپیوتر را صادر کرد.
گزینش سامانه:
برای اولین بار، FIFA این فناوری ها را در ماه دسامبر در جام باشگاهای جهان مورد آزمون قرار داد. GoalRef، که از میدان مغناطیسی استفاده می کند، در یکی از استادیوم ها استفاده شد. دیگر سامانه، که Hawk-Eye نام دارد و مبتنی بر دوربین است، در یک استادیوم دیگر استفاده شد. اما هیچ کدام از آن ها برای استفاده در جام کنفدراسیون ها و جام جهانی برزیل پذیرفته نشدند. سامانۀ آلمانی GoalControl-4D فناوری ای بود که در نهایت برای این منظور گزینش شد.
GoalControl-4D چگونه کار می کند؟
هفت دوربین سرعت بالا روبروی دهانۀ هر کدام از دروازه ها کار گذاشته می شوند. در صورتی که اختلافی بر سر گلِ به ثمر رسیده پیش آید، ظرف یک ثانیه سیگنالی به داور ارسال و به اطلاع وی رسانده می شود که آیا می بایست گل را پذیرفت و یا خیر. همچنین، تصمیم بر روی صفحات نمایش استادیوم به تصویر در خواهد آمد. در تنیس و کریکت، انتظار کشیدن برای تصمیمی که به وسیلۀ Hawk-Eye گرفته می شود، تبدیل به بخشی سرگرم کننده از بازی شده است. اما در فوتبال، تصمیم گیری نهایی همچنان بر عهدۀ داور است --- وی می تواند تصمیم کامپیوتر را نادیده بگیرد. تیری ویل یکی از مسئولان FIFA اظهار داشته است که «زیبایی کار در اینجاست که این فناوری چیزی را برای داور تغییر نداده است و صرفاً کمکی اضافه در اختیار وی قرار خواهد داد.» پیش از شروع بازی، آزمایش دوربین ها اجباری است و چنانچه دربارۀ دقت کار دوربین ها در یک روز خاص شبه ای وجود داشته باشد، مسئولان می توانند دستگاه مذکور را خاموش کنند.
هزینه:
نصب GoalControl-4D در هر استادیوم 267 هزار دلار و استفاده از آن در هر مسابقه 4 هزار دلار هزینه دارد. در صورتی که در حین استفاده از GoalControl-4D، در 16 مسابقه ای که قرار است در شش استادیم برگزار شود، مشکلی بروز کند، FIFA قادر است قرارداد خود را با تولید کننده مورد بازنگری قرار دهد.
فناوری بعدی چیست؟
FIFA اصرار دارد تا استفاده از فناوری را صرفاً به گل های مورد اختلاف محدود کند و به منظور تصمیم گیری دربارۀ موقعیت آفساید و خطای پنالتی استفاده از این سامانه ها در دستور کار قرار ندارد.
منبع:
این مقاله در تاریخ 15.6.2013
تحت عنوان
" International soccer gets goal-line technology"
در AP منتشر شده است.
کشاورزی دقیق (Precision Farming) در راه جهانی شدن
ثانیه به ثانیه، دنیای ما بزرگتر ... و گرسنه تر می شود.
در واقع، هر یک ثانیه دو نفر به جمعیت جهان افزوده می شود، و تا سال 2050، تولید مواد غذایی می بایست 70 درصد افزایش یابد تا غذای جمعیت رو به رشد تامین گردد.
متاسفانه، ناکارآمدی تکنیک های برداشت محصول، انبارداری نامناسب، و حمل و نقل ضعیف منجر می شود نیمی از غذای تولیدی هیچ گاه مصرف نشود. تقریباً 30 درصد از غذای تولید شده مقصدی به جز سطل های زباله ندارد، و زنجیرۀ تأمین ناکارا این مسئله را پیچیده تر کرده است.
مطمئناً، رویدادهای آب و هوایی، مانند خشکسالی های بلندمدت، مشکلات بیشتری را برای علم کشاورزی خلق کرده است؛ از دست رفتن محصول، کمبود منابع غذایی، و قیمت های فزایندۀ کالاهای مصرفی شاهدی بر این مدعاست.
به منظور معکوس کردن چنین روندِ نگران کننده ای، و به منظور تولید غذای کافی برای برآورده کردن نیازهای جمعیت رو به رشد جهان، صنعت کشاورزی می بایست پذیرای روش های هوشمندِ زراعت باشد.
خوشبختانه، فناوری این کار در حال حاضر در دسترس بوده و از آن استفاده نیز می شود.
کشاورزی دقیقْ (precision agriculture) نام شیوه ای است که زراعت را بهینه خواهد ساخت. در این شیوه از داده های جمع آوری شده از مزرعه و مناطق پیرامون به منظور پیش بینی شرایط جوی و بهینه سازی عملیاتِ زراعتْ استفاده می گردد. به همان اندازه که تجهیزات و نیروی کار مهم است، داده های زمان-واقعی نیز مهم است. این داده ها با شرایط جوی، خاک، سلامت محصول، و کیفیت هوا مرتبطند. علاوه بر آن، آنالیز پیشگویانه نیز می تواند رویکردی هوشمندانه برای تصمیم گیری های خردمندانه در حوزۀ کشاورزی باشد.
کشاورزی دقیق (precision agriculture) می تواند به کشاورزان --- از برونئی تا برزیل --- کمک کند تا مناسب ترین زمان برای برداشت را تخمین زنند تا صدمه به محصول و نقصان آن کاهش یابد؛ تا تعداد کارگران مورد نیاز برای برداشت را برآورد کنند؛ تا زمان دقیق درخواست و اعزام خودروهای حامل محصول را تعیین نمایند --- مسئله ای مهم در مزارعی که نبود جادۀ آسفالته توزیع را فلج کرده است.
موارد فوق و سایر روشهای هوشمند زراعت --- از جمله تکنیک هایی که در اوایل چرخۀ رشد به کار گرفته می شود --- صدمات جوی به محصول را تا 25 درصد تقلیل می دهند، و به این وسیله هدررفت محصول کاهش یافته و غذای بیشتری راهی میز غذا می شود.
توسعه، و استفاده از، فناوری های مبتنی بر آنالیز و پیش بینی به مزارع عظیم محدود نمی گردد. مزارع کوچک و خانوادگی نیز می توانند از این فناوری ها بهره مند شوند تا تولید را افزایش و هدررفت محصول را کاهش دهند.
نود درصد صدماتی که به محصولات کشاورزی وارد می شود، به گفتۀ وزارت کشاورزی ایالات متحده، ناشی از حوادث جوی است. کشاورزی دقیق (precision agriculture)، از طریق پیش بینی شرایط جوی و مدلسازی جوی، و محلی سازی آن --- حتی در سطح یک مزرعۀ خاص --- توانسته این مشکل را مرتفع کند.
در IBM، از طریق استفاده از Deep Thunder، نوعی سرویس مدلسازی جوی ابداع شده است --- نوعی فناوری تحلیلگر برای پیش بینی جوی در سطح محلی، به شکل مناسب سازی شده، با رزولوشن بالا، و سرعت مناسب. حسگرهای تعبیه شده در مزرعه دما و رطوبتِ خاک و هوای پیرامون را اندازه گیری می کنند؛ دستگاه مذکور این داده ها را گردآوری می نماید. تصاویر چند-طیفی که از سامانه های دوربین دار پیشرفته گرفته شده اند با این اطلاعات ترکیب می شوند؛ این تصاویر را ماهواره ها و یا هواپیماها برای دستگاه ارسال می کنند.
در مرحلۀ بعد، سیستم مذکور داده های میدانی را با داده های جمع آوری شدۀ سراسری ترکیب می کند. یک ابر-کامپیوتر این داده ها را پردازش کرده و در نهایت یک مدل ریاضی و چهاربعدی تولید می کند.
Deep Thunder قادر است وضعیت جوی یک نقطۀ خاص را تا سه روز آینده پیش بینی کند؛ محاسبات این سیستم به حدی دقیق است که می تواند بازۀ مکانی یک مایلی و بازۀ زمانی 10 دقیقه ای را پوشش دهد.
در واقع، کشاورزی که به طور کامل از وقایع جوی پیش رو آگاه است می تواند کوددهیِ منطقه ای از مزرعه را که بارش بیشتری دریافت می کند، به تعویق اندازد؛ و یا، می تواند تنها بخشی از مزرعه را آبیاری کند که قرار است بارش کمتری دریافت کند. با توجه به اینکه 70 درصد منابع آب نصیب بخش کشاورزی می شود، قطره قطرۀ آب مصرفی باارزش محسوب می شود.
همچنین، درک بهتر و پیش بینی دقیق ترِ شرایط جوی و تأثیر آن بر شبکۀ حمل و نقلْ می تواند برای کشاورزان سودمند باشد. به کمک این روش، آن ها قادر خواهند بود دربارۀ سریع ترین مسیر و بهترین شیوۀ جابجایی محصول تصمیم گیری کنند. چنین امکانی در کشورهایی مانند برزیل از اهمیتی حیاتی برخوردار است که در آن ها جاده های غیرآسفالته و باران های سنگین موجب می شود کامیون ها در گل و لای گیر کنند.
تجمیع آنالیزهای پیشگویی کننده و تکنیک های مدل سازی با سایر روش های پیشرفتۀ زراعتْ در برهه ای از زمان که منابع در حال تحلیلندْ بسیار سودمند خواهد بود.
برای نمونه، بسیاری از کشاورزان به منظور افزایش عملکرد محصول، از آبیاری flow-through، آبیاری قطره ای، و آبیاری بارانی استفاده می کنند و یا از آب های زیرزمینی به شکل کارا بهره می برند. «بهره مند کردن جحم بالایی از محصول با حداقل آب مصرفی» نه تنها بهره وری مزرعه را ارتقا می دهد، بلکه بازدۀ سرمایه را نیز افزایش می دهد تا بتوان بر راهکارهای هایتِکِ بیشتری سرمایه گذاری کرد.
هنوز هم در بسیاری از کشورها --- خصوصاً کشورهای در حال توسعه --- کشاورزان به منظور تصمیم گیری در مورد کاشت، آبیاری، و برداشتْ از حدس و گمان استفاده می کنند.
از طریق ترکیب ابرکامپیوترها و تحلیل های Deep Thunder با سایر نوآوری های فنی، حتی کشاورزانِ فاقد امکانات نیز می توانند تولید و سود را ارتقا دهند. و تمامی مصرف کنندگان نیز از آن ها ممنون خواهند شد.
منبع:
این مقاله در تاریخ 14.6.2013 تحت عنوان
"Precision Farming Gains Global Foothold" در LiveScience.com منتشر شده است.
داده (Data) و اطلاعات (Information): تفاوت ها و شباهت ها
در زندگی روزمره، بسامد استفاده از واژه های داده و اطلاعات بسیار بالاست. اما با توجه به موقعیت، معنا و کاربرد متفاوتی دارند. هم داده و هم اطلاعات نوعی دانش محسوب می شوند و یا وسیله ای برای دستیابی به دانش. اگر چه این دو را به جای هم به کار می برند، معنای این دو واژه متفاوت است.
داده (Data) ورودی خام به حساب می آید، که پس از پردازش و مرتب سازی خروجی معناداری از آب در خواهد آمد. داده به منزلۀ گروهی ست که خصوصیات کمی و کیفیِ متغیرهای گوناگون را نمایندگی می کند. اطلاعات (Information) معمولاً ماحصلِ پردازش داده است. به طور اخص، اطلاعات از داده مشتق می شود. اطلاعات مفهومی است که می توان آن را در حوزه های مختلف به کار برد.
اطلاعات می تواند محرک ذهنی، ادراک، ارائه، دانش، و حتی دستورالعمل باشد. داده می تواند واقعیات، تحلیل، و یا آمار باشد. در کامپیوتر، سمبل ها، کاراکترها، ایمج ها، و اعدادْ داده نامیده می شوند. این ها ورودی (input) سیستمی هستند که پس از پردازشْ تعبیری معنادار از آن ها خواهد شد. به عبارت دیگر، داده، زمانی که به شکل معنادار در می آید، تبدیل خواهد شد به اطلاعات.
اگر داده در پایین ترین سطح یک سری باشد، اطلاعات در سطح بعدی قرار دارد. به عنوان مثال، اگر فهرستی از عجایب هفتگانه داشته باشید، چنین چیزی داده است؛ اگر کتابی داشته باشید که به شرح جزئیات هر کدام از این عجایب پرداخته باشد، چنین چیزی اطلاعات است.
داده می تواند به شکل اعداد، کاراکترها، سمبل ها، و حتی تصاویر باشد. مجموعه ای از این داده ها که منتقل کنندۀ ایده ای معنادار استْ اطلاعات نامیده می شود. چنین چیزی می تواند برای پرسش هایی مانند "چه کسی"، "کجا"، "کِی"، "چرا"، "چه"، و "چگونه" پاسخ هایی در اختیار مخاطب قرار دهد.
ورودی خام داده است و تا زمانی که به همان شکل باقی بماند فاقد معناست. زمانی که داده ها جمع شده و به شکل معنادار سازمان دهی می شوند، اهمیت می یابند. سازماندهی معنادارِ داده ها تولید کنندۀ اطلاعات است.
داده در نتیجۀ ثبت وقایع و یا مشاهده به دست می آید. برای نمونه، دمای روزهای هفته داده است. زمانی که این داده ها قرار است جمع آوری شوند، سیستم ها و یا اشخاصْ دمای روزانه را پایش کرده و آن را ثبت می کنند. در نهایت، پیش از آنکه این داده ها تبدیل به اطلاعات معنادار شوند، الگوی دما تحلیل شده و در مورد آن نتیجه گیری می شود. بنابراین، اطلاعات در نتیجۀ تحلیل، ارتباط، و یا تحقیق به دست می آید.
نتیجه گیری:
1. داده پایین ترین سطح دانش است و اطلاعات دومین سطح دانش.
2. داده به خودی خود معنادار نیست (insignificant). اطلاعات به خودی خود معنادار است (significant).
3. مشاهدات و ثبت رویدادها برای جمع آوری داده انجام می شوند، در حالی که برای به دست آوردن اطلاعات می بایست آنالیز صورت گیرد.
منبع:
differencebetween.net
Difference Between Data and Information
برای سفارش ترجمۀ خبر یا همکاری بلندمدت/کوتاه مدت در این زمینه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) از طریق لینک تلگرام زیر اقدام شود:
تلفن هوشمند شما در سال 2018: 15 ویژگی جدید --- قسمت 1
از بسیاری جهات، تکامل تلفن های هوشمند از زمان عرضۀ آیفون در سال 2007 سیری قابل پیش بینی را طی کرده است --- صفحه نمایش بزرگتر، پردازنده های قوی تر، عمر باتری طولانی تر، دسترسی سریع تر به داده ها، دوربین هایی با رزولوشن بالاتر، و اپلیکیشن های بیشتر. اما تحولات اخیر نویدبخش تغییرات گسترده در عرصۀ تکامل تلفن های هوشمند بوده اند. صفحه نمایش انعطاف پذیر، طرح های کاملاً متفاوت، ویژگی های امنیتی و کنترل کاربر از طریق چشم، و تریکوردر (tricorder). در اینجا پانزده ویژگیِ تلفن های هوشمند که می بایست ظرف پنج سال آینده منتظر آن ها بود شرح داده می شوند.
تلفن های هوشمند تریکوردر (Tricorder Smartphone)
مسیر پیش رو: Bluetooth 4.0 در زمینۀ سنسورهای قابل نصب بر روی بدن تحول عظیمی به پا کرده است. این سنسورها داده های بیومدیکال (مانند، سرعت ضربان قلب و فشار خون)، تمرینی (مانند، مسافت طی شده در زمان پیاده روی و کالری سوخته شده)، و آب و هوایی (مانند، دما و رطوبت) را به تلفن های هوشمند منتقل می کنند --- اما هر کدام از این سنسورها نیازمند اپلیکیشن های مجزا هستند. سامسونگ حرکتی را آغاز کرده تا در گلکسی S4 برخی سنسورها را بگنجاند، اما باید ظرف پنج سال آینده انتظار تلفن هوشمندی را داشت که بتواند برندۀ Qualcomm Tricore XPRIZE شود. تریکوردر نام دستگاهی است به اندازۀ دست یک فرد معمولی و با کمک آن می توان بدون نیاز به مراجعه به پزشک کلیۀ بیماری ها را تشخیص داد. چنین دستگاهی هنوز ساخته نشده و تنها ایدۀ آن مطرح شده است. (Qualcomm Tricore XPRIZE نام جایزه ای است که به سازندۀ چنین دستگاهی اعطا می شود.)
پیش بینی: تا پایان دهۀ جاری، قادر خواهیم بود چنین سنسورهایی را در کفش، عینک، کمربند، ساعت، و لباس خود تعبیه کنیم. این سنسورها نه تنها به ما اجازه می دهند بر تمامی شرایط زیستی و محیطی نظارت داشته باشیم --- از طریق ارسال امواج هشدار دهنده برای آیفون 10 و گلکسی S9 --- بلکه اقدامات پیشگیرانه، احتیاطی، و درمانی لازم را نیز برای ما تجویز خواهند کرد.
ادامه دارد ...
برای مطالعۀ قسمت دوم این گزارش می توانید روی همین جمله کلیک کنید.
"تلفن هوشمند آیندۀ شما ممکن است تحت کنترل ذهنتان باشد"
اگر تا کنون تصور می کردید Samsung Galaxy S4 دارای انواع و اقسام ویژگی است، دستگاه اندروید آیندۀ شما ممکن است دارای نوعی قابلیتِ متحیر کننده باشد. VIOS، یکی از شرکت های تابعۀ مایندْ سولوشن (Mind Solution,Inc)، اولین بخش از بودجۀ مورد نیازش را برای تکمیل هِدستِ ذهن خوان (mind reading headset) دریافت کرد. این پیشرفت موّلد تحولی بزرگ در هدستِ حسی (emotive headset) خواهد بود. به گفتۀ مدیر عامل شرکت، کری دریسکول، این دستگاه عملکردی مشابه با NeuroSky Mindwave Mobile خواهد داشت و «کوچکترین، کاربردی ترین، و کاربرپسندترین دستگاه الکتروانسفالوگرافیِ موجود در بازار خواهد بود.» (انسفالوگرافیْ تکنیکی برای ثبت فعالیت های الکترونیکی مغز است.)
در آزمایش ها، این دستگاه به کاربران کمک کرد تا از ذهن خود به منظور تعاملِ موفق با دستگاه اندروید استفاده کنند، از جمله تلفن های هوشمند اندروید و تبلت ها. در کل، این دستگاه ها از یک نقطۀ تماس در پیشانی، و یک گیره بر روی گوش، استفاده می کنند تا امواج مختلف مغز را حس کرده و سطح تمرکز و استراحت مغز را محاسبه کنند. برنامه نویسان می توانند نرم افزارهایی را ابداع کنند تا با کمک آن ها به این تغییر و تحولات مغزی پاسخ داده شود، یعنی فراهم آوردن امکانی برای تاثیر امواج مغز بر این اپلیکیشن ها.
در حال حاضر معمول ترین کاربر این فناوری آموزش ذهن (brain training) است، که به کاربران آموزش می دهد تا عمکرد ذهنی و شناختی خود را بهینه سازند، مخصوصاً کاربرانی که نیازهای مشخصی دارند. اما این اپلیکیشن ها می توانند جنبۀ سرگرم کننده نیز داشته باشند. از زمان رونمایی از هدست های Mindwave Mobile، گسترۀ عظیمی از بازی ها که از داده های ذهنی پشتیبانی می کنند ظهور کرده اند.
هدست VOIS می تواند کاربردهای گسترده تری نیز داشته باشد و به کاربران این امکان را بدهد تا برای فعالیت های روزمره از آن استفاده کنند. به گفتۀ مدیر عامل شرکت، «کاربردهای این فناوری لایتناهی بوده و تقریباً در تمام کارهای روزمره می توان از آن استفاده کرد.» وی در ادامه گفت: «این فناوری را می توان برای ادارۀ خانۀ هوشمند و کنترل اپلیکیشن های موجود در تلفن و کامپیوتر استفاده کرد.»
با این حال، همانند کاربرانی که از Google's Project Glass استفاده می کنند، خریداران می بایست تحمل استفاده از این دستگاه را در مکان های عمومی داشته باشند.
منبع:
این مقالۀ خبری در تاریخ 13.6.2013 در
LiveScience.com
تحت عنوان "Your Brain Might Control Your Next Smartphone"
منتشر شده است.
پروبیوتیک ها: «باکتری های خوب»
پرسش. نظر شما دربارۀ پروبیوتیک ها چیست. آیا واقعاً خواص بیشماری دارند که سلامتی را ارتقا می دهد؟
پاسخ. براساس تعریف فائو، پروبیوتیک ها «میکروارگانیسم های زنده ای هستند، که در صورت تجویز به میزان کافی، سلامتی میزبان را ارتقا می بخشند.» در بیان ساده، پروبیوتیک ها «باکتری های خوب» به حساب می آیند. در حال حاضر، پروبیوتیک ها در بازار در قالب مواد غذایی تخمیری مانند ماست و سایر محصولات لبنی قابل تهیه اند. همچنین، غلات، عصاره میوه ها، و محصولات قنادی بیشماری وجود دارند که حاوی پروبیوتیکند.
«باکتری های خوب» در واقع به شکل طبیعی در بدن همۀ ما وجود دارند. روده های ما میزبان صدها نوع باکتری اند که در سلامتی بدن نقش دارند. این باکتری ها شامل بیفیدیوباکتری ها، یوباکتری ها، کلوستریدیاها، کوکسی های گرم مثبت، و لاکتوباسیل ها هستند. آن ها در چندین عملکرد سودمند ایفای نقش می کنند، مانند تخمیر سوبستراهای انرژی زا که محتوای روده را اسیدی می کنند، مسئله ای که مانع از رشد باکتری های بیماریزا می گردد؛ ارتقای عملکرد سلول های سیستم ایمنی؛ و تولید ویتامین هایی مانند بیوتین و ویتامین K.
مصرف پروبیوتیک ها اخیراً بسیار رایج شده است -- بیشتر پروبیوتیک های موجود در بازار از نوع لاکتوباسیلوس و بیفیدیوباکتر هستند. پیش بینی می شود مصرف پروبیوتیک ها میزان «باکتری های خوب» روده را از سطح فعلی بالاتر ببرد. تولید کنندگان محصولات حاوی پروبیوتیکْ مجموعه ای از مزایا را به محصولات خود نسبت می دهند. گمان می رود پروبیوتیک ها هضم را بهبود بخشند، از پوست مقابل باکتری های مضر محافظت کنند، سیستم ایمنی را تقویت کنند، و در کل سلامت شخص را ارتقا دهند. این ادعاها غلط نیست اما موثق نیز نمی باشند. این واقعیت که پروبیوتیک ها تحت عنوان مکمل های غذایی در بازار عرضه می شوند، گواهی بر این مسئله است. چنانچه بخواهند چیزی را تحت عنوان دارو در بازار عرضه کنند، شاهد و مدرکی دال بر ایمنی و کارایی آن مورد نیاز است.
در واقع شماری از مطالعات نشان می دهند که پروبیوتیک ها واقعاً مزایایی برای سلامتی دارند. برخی مطالعات بالینی نشان می دهند که ممکن است پروبیوتیک ها دورۀ بیماری برخی از اشکال گاستروانتراتیس را کاهش دهند، بروز عفونت های تنفسی و پوسیدگی دندان را در کودکان تقلیل دهند، و افراد حساس به لاکتوز را به این کربوهیدرات مقاوم نمایند. برخی گونه های لاکتوباسیل دارای خاصیت آنتی میوتوژنیک هستند، این بدین معناست که قادرند از سرطان روده جلوگیری کنند. مطالعه بر روی حیوانات نشان داده است که برخی پروبیوتیک ها میزان کلسترول سرم را کاهش می دهند. برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف شیرهایی که با گونه های مختلف لاکتوباسیل تخمیر شده اند، ممکن است منجر به کاهش فشار خون شود. برخی مطالعات بیانگر این نکته بوده اند که پروبیوتیک ها ممکن است فعالیت های سیستم ایمنی را ارتقا داده و در نتیجه ریسکِ ایجاد آلرژی را کاهش دهند.
با وجود این، تمامی این مطالعات ماهیتی مقدماتی دارند و هیچ کدام موثق نیست. با اینحال، برای حفظ سلامتی می بایست مقداری لاکتوباسیلوس و یا «باکتری خوب» در روده وجود داشته باشد، اما در مورد این موضوع که افزایش پروبیوتیک در بدنْ سلامتی را ارتقا می دهد، شک و ابهام وجود دارد.
در هر صورت، پروبیوتیک ها ایمن بوده و ممکن است برخی اوقات عوارض جانبی خوش خیم ایجاد کنند. اگر مردم بخواهند از مکمل های پروبیوتیک استفاده کنند، کسی نمی تواند مانع آن ها شود.
به شکل تصادفی، پروبیوتیک ها ممکن است در متابولیسم برخی داروها مانند سولفاسالازین اختلال ایجاد کنند. بنابراین، افرادی که پروبیوتیک مصرف می کنند، پیش از آنکه دارویی برای آن ها تجویز شود، می بایست پزشک خود را از این موضوع مطلع نمایند.
منبع:
Manila Bulletin – Tue, May 28, 2013
تحت عنوان "Probiotics anyone"
مبارزه با غذاهای کم ارزش به منظور ارتقای اقتصاد جهانی
چاقی منجر به کاهش بهره وری و بودجه های سرسام آور بهداشت و سلامت می شود، مسئله ای که به گفتۀ فائو سالانه یک تریلیون و چهار میلیارد دلار به اقتصاد دنیا ضرر وارد می کند.
بنابر اعلام این سازمان ارتقای تغذیه درآمد را افزایش می دهد، به طوری که «نسبت سود به هزینه (benefit-to-cost) در این موارد تقریباً معادل با 13 به 1 است.» این گزارش می افزاید، قریب بر یک میلیارد و چهار میلیون نفر در دنیا مبتلا به اضافه وزن بوده و یک سوم آن ها چاق به حساب می آیند.
مدیر کل فائو، خوزه گرازیانو داسیلوا، که این گزارش را در شهر رم قرائت می کرد اظهار داشت که «ما نباید به چیزی کمتر از ریشه کن کردن گرسنگی و سوء تغذیه قانع باشیم.»
آژانس سازمان ملل در امور غذا --- مستقر در رم --- در گزارش سالانۀ خود اعلام کرد که 12,5 درصد جمعیت جهان، یا 868 میلیون نفر، مبتلا به سوء تغذیه اند و این مسئله منجر به وقفه در رشد 26 میلیون کودک شده است.
این گزارش با یادآوری این نکته که بیشترین هزینه های ناشی از چاقی در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط دیده می شود خواستار «تنوع در رژیم غذایی» و سیستم های کشاورزی ای شد که صرفاً به تولید غلات گرایش نداشته باشند.
فائو اعلام کرد که افزایش شهر نشینی، سبک زندگی غیرفعال، و دردسترس بودن فزایندۀ غذاهای آماده به این معناست که سیاست گذاران در راه ارتقای تغذیه و مبارزه با چاقی با چالش های بزرگی روبرو هستند.
اما این گزارش اظهار می دارد، «بازدۀ چنین کاری بسیار بالاست.»
برآورد می شود که هزینۀ سوء تغذیه معادل با دو سوم تولید ناخالص داخلی در سراسر جهان باشد، که معادل است با 1,4 الی 2,1 تریلیون دلار در یک سال. برای مقابله با چنین هزینه ای، فائو از دولت ها درخواست کرده است تا --- از طریق سیاست های کشاورزی --- تغذیه را بهبود داده و --- از طریق آموزش --- تغییرات رفتاری را ارتقا دهند.
گزارش می افزاید، «اولویت های توسعه و تحقیقات کشاورزی می بایست حساسیت بیشتری به مسئله تغذیه داشته باشند و تمرکز بیشتری بر مواد مغذی مانند میوه جات و سبزیجات و حبوبات داشته باشند.»
پیشنهاد برای سیاست های مؤثرتر کشاورزی شامل بهبودِ «شیوه های تولید در مزرعه» می شود که تمرکز آن بر کودهای ریزمغذی، محصولات غنی شده زیستی (bio-fortified)، و متنوع سازی دام و محصول است.
همچنین، دولت ها از طریق سوبسیدهای هدفمند، کمک های غذایی هدفمند برای گروه های در معرض خطر، و پرچسب گذاری بهتر برای کمک به خریدار به منظور گزینش غذاهای مغذی تر می توانند به مصرف کننده کمک کنند.
منبع:
AFP
برای سفارش ترجمۀ خبر یا همکاری بلندمدت/کوتاه مدت در این زمینه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) از طریق لینک تلگرام زیر اقدام شود: