حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.
حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه

حافظۀ ترجمه نوعی ابزار برای تسریع و تسهیل کار مترجم است.

آموزش وبلاگ نویسی


مخاطب این پست هیچ کسی نیست؛ خودم رو دارم می گم.لطفا به هیچ شخصیتی بر نخوره.


 1) راه اندازی وبلاگ


2) کپی و پیست کردن مطالب دیگران (البته هر کدوم از این مطالب در هزار تا وبلاگ دیگه هم کپی و پیست شده اند)


3) باز کردن صفحه ی وبلاگ های به روز شده


4) کلیک کردن روی تک تک وبلاگ ها


5) تایپ کردن یکی از جملاتی که در ادامه می آید در قسمت کامنت وبلاگی که باز شده:

«وبلاگ خوبی داری به من هم سر بزن» تقریبا قسمت کامنت هر وبلاگی رو که باز کنید این جمله رو مشاهده می کنید.


«خیلی پست قشنگ و ناز و خوشگلی بود به من هم سر بزن»


و غیره. 


لازم به ذکر است که اصلا نیازی نیست مطلب رو تا انتها مطالعه کنید؛ فقط وانمود کنید که مطلب رو خوندید و خیلی هم خوشتون اومده. سریع کامنت بدید و برید.


6) روز بعد مدیر وبلاگی که برای او کامنت گذاشته اید به شما مراجعه کرده و پس از آنکه از پستی که در وبلاگ درج کرده اید تعریف کرد به شما پیشنهاد تبادل لینک می دهد. اصلا هم مهم نیست وبلاگ وی سنخیتی با مطالب وبلاگ شما داشته باشد یا خیر.


7) شما وی رو لینک کرده، به وبلاگ وی می روید و به وی می گویید «با افتخار شما رو لینک کردم». حالا این افتخار یعنی چی خدا می دونه. 


8) اجرای مجدد مرحله دوم


9) مراجعه به وبلاگ های لینک شده و باخبر کردن آن ها از این موضوع که آپیدید. بعضی اوقات هم دوستان شما می آپند و شما موظفید که حتما برای آن ها کامنت قرار دهید؛ چون «خدا نظر ندهندگان را دوست ندارد».


10) هر از گاهی هم باید برای مدتی ناپدید شوید و دوباره برگردید.


11) توصیه می کنم به هیچ وجه به محتوای وبلاگ خود توجه نکنید. زیرا کسی قرار نیست آن را بخواند. مهم تعداد کامنت های درج شده در انتهای هر پست است.



12) این چرخه (از مرحله هشتم به این طرف) مجددا بارها و بارها تکرار شود.






نظرات 4 + ارسال نظر
دلشکسته یکشنبه 7 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 11:40 ب.ظ http://www.varinia.blogfa.com

سلام ای مغز متفکر

ای منتقد ای.............بابا واژه کم آوردم

خسته نباشید با این نقد شیرین و زیبائی که راجع

به وبلاگ نویسان داشتین.

بدون اغراق می گم خیلی زیبا و قشنگ این موضوع

رو به رشته تحریر درآوردین من با این که کارم نوشتنه

اگه خودم میخواستم بنویسم محال بود بتونم به این

شکل و در قالب طنز اون رو بنویسم

واقعا خسته نباشین .چند بار خوندم و لذت بردم

د رعین حال کلی هم خندیدم .

مطمئنا مثل همون پستی که مورد توجه من واقع

شد مطمئنا این یکی رو هم هرزگاهی باز میخونم

چند با رخوندنش ارزش داره.

خیلی شیرین و جالب بود .

ممنون از وقتی که گذاشتین و این نقد زیبا رو نوشتین.

خیلی ممنون
اختیار دارید
ایدش رو که دیروز صبح خود شما بهم دادید ( با افتخار...)
خودم هم هر دفعه می خونم خندم می گیره

دلشکسته دوشنبه 8 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 07:56 ب.ظ

هر وقت به مرحله ۹ و ۱۱ و۱۲ میرسم قهقه میزنم.

خیلی زیبا بیان کردین.

محمود سه‌شنبه 9 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 02:14 ب.ظ

بسیار عالی مرسی مرسی !
البته ناگفته نماند منم دوران جاهلیت همینجوری وبلاگ نویسی رو شروع کردم اما خیلی زود فهمیدم چقدر کار اشتباهیه و الان دیگه مسائلی مثل تعداد بازدید و کامنت ها و لینک ها برام مهم نیست.
باز هم میگم خیلی مطلب به جا و جالبی بود.

خب حالا از این حرفا بگذریم چه وبلاگ جالبی داری به منم سر بزن...

محمود چهارشنبه 10 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 12:48 ق.ظ

شما هم از همون اول به من لطف داشتید

(راستی نظرتون در مورد لینک چیه؟)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد