روزشمار تاریخ ایران و جهان

آرامگاه فردوسی

عنوان این پست گویای محتوای سایتی است که در این مجال آن را معرفی کرده ام. مدیر این سایتِ باارزش، دکتر نوشیروان کیهانی زاده، علاوه بر نگارش وقایع تاریخی به نگارش مقاله های تحلیلی درباره وقایع روز جهان نیز پرداخته است. بازدید از این پایگاه پرمحتوا را به همه توصیه می کنم.

روزشمار تاریخ ایران و جهان

در ادامه مطلب یکی از مقالات منتشر شده در این سایت، با عنوان «نفوذ فرهنگ ایرانی در چین»،  را می توانید مطالعه کنید.

نفوذ فرهنگ ایرانی در چین

نگارش: دکتر نوشیروان کیهانی زاده

به نوشته کرونیکل رویدادهای تاریخی، بسط فرهنگ ایرانی در چین سبب شده بود که تا اکتبر سال 50 پیش از میلاد (مهرماه 2059 سال پیش) تقریبا در همه چین واژه ایرانی «ساتراپ (نگهبان و پاسدار شهرستان و ایالت)» را برای سران ایالتها بکار برند.

مناسبات دیپلماتیک ایران و چین (داشتن سفیر دائم و مستقر در پایتخت) که در پامیر (تاجیکستان امروز) و مناطق شمالی آن با ایران همسایه بود از سال 213 پیش از میلاد (دو هزار و 222 سال پیش ـ زمان پادشاهی تیرداد یکم) برقرار شده بود. شمار اعضای سفارت ایران در چین در سال 516 میلادی (زمان سلطنت «وودی» در چین و قباد ساسانی در ایران) 90 تن ازجمله یک موبد (روحانی زرتشتی) بود و سفارتخانه ایران در چین، گارد ایرانی داشت. آئین مانوی نیز از اواسط دوران ساسانیان در غرب چین وسیعا رواج یافته و در دوران اشکانیان و ساسانیان، حجم مبادلات بازرگانی دو کشور همسایه چشمگیربود. به دلیل همین دوستی بود که پیروز (فیروز) پسر یزدگرد سوم برای گرفتن کمک نظامی به چین رفته بود و متعاقب سقوط دولت ساسانی، هزاران ایرانی از طبقه اول جامعه به چین مهاجرت کردند و چند برابر این عده، به هندوستان.

    می دانیم که واژه «چین» را ایرانیان از نام دودمان پادشاهان «کین = شین» حاکمان آن کشور در عهد قدیم ساختند و این واژه از ایران به اروپا انتقال یافت و جهانی شده است. حال آن که چینی ها کشورشان را با واژه دیگری خطاب می کنند.

منبع:

http://www.iranianshistoryonthisday.com/farsi.asp