من و دلدار

اگر دلدار من بخرامد طنازی ویرا می پرستم، اگر بنشیند بر ظرافت و حیای وی شیفته ام، هر گاه لب به گفتار بگشاید بر سخنان شیرین و دل انگیزش عاشقم، زیرا طنازی و ظرافت و شیرین سخنی بر وی برازنده است و مرا که خریدار هر سه ام در همه حال دل گروگان عشق اوست.

آنگاه که چین بر چهره می افکند از پاکدامنی او دلخوشم و هر گاه لب به (شکر) خنده می گشاید مهربانی وی مرا مجذوب می سازد.

سخن کوتاه، هر چه می کند و آنچه می گوید آنچنان زیبا و دلپسند است که مرا به پرستش خود برمی انگیزد و دل در برم آسوده نمی تواند گذاشت.

.................................ویلیام بران 1591-1645

          ............................مترجم: دکتر لطفعلی صورتگر