ترجمه حضوری --- همزمان و غیر همزمان

ترجمه حضوری فعالیتی است که در آن فرد متخصص همزمان با بیان جملات بوسیلۀ فرد گوینده (یا بلافاصله پس از آن) اقدام به ترجمه می کند.

معمولاً از این نوع ترجمه ها در جلسات، کنفرانس ها، همایش ها، مصاحبه های مطبوعاتی و رویدادهای مشابه استفاده می شود. با توجه به اندازۀ جلسه و ماهیت آن، عموماً از میان دو نوع ترجمه حضوری یکی از انواع باید انتخاب شود، ترجمه حضوری همزمان و یا ترجمه حضوری غیر همزمان.

ترجمه حضوری همزمان (simultaneous interpretation):

مترجم در کابین مخصوصی که از طریق آن بر کل جلسه احاطه دارد مستقر می شود، بوسیلۀ هدفون به گوینده گوش می دهد، و همزمان با بیان جملاتْ به ترجمه می پردازد. چنین کاری نیازمند میزان بالای تمرکز است و مترجمان باید هر 20 الی 30 دقیقه یک بار تغییر کنند. ترجمه همزمان برای جلسات چند زبانه ای مناسب است که تعداد زیادی مهمان در آن شرکت کرده اند و قرار است از رسانه ها پخش شود.

ترجمه حضوری غیرهمزمان (consecutive interpretation):

مترجم میان دو نماینده و یا نزدیک به فرد گوینده مستقر می شود و پس از آنکه گوینده جمله ای را به طور کامل بیان کرد، آن را ترجمه می کند (برعکس ترجمۀ همزمان که در خلال صحبت گوینده می بایست ترجمه انجام شود). مترجم، برای اینکه بتواند صحبت ها را به دقت ترجمه نماید، فرصت دارد که اقدام به یادداشت برداری کند. این نوع ترجمه برای جلساتی مناسب است که تعداد حضار بسیار کم است. به طور مثال زمانی که دو رئیس یا نمایندۀ دولت با یکدیگر دیدار و گفتگو می کنند یا زمانی که امکان استقرار تجهیزات میسر نباشد.

در این نوع از ترجمه ها فرصتی برای مراجعه به دیکشنری ها و منابع نیست؛ بنابراین، فرد متخصص می بایست تسلط کامل بر زبان های مبدأ و مقصد داشته باشد و آشنایی با زمینه های علمی متفاوت نیز لازم و ضروری به نظر می رسد. علاوه بر آن، وضعیت روحی و فیزیکی مناسب نیز از جمله خصوصیات مترجمان همزمان است.

منبع:

International Association of Conference Interpreters

تحت عنوان

"Types of Interpretation"