تصفیۀ آب- یا خالصسازی و ضدعفونی کردن آن، با توجه به نوع و منبع آن متفاوت است. آب شهری، برای نمونه، از آب سطحی (surface water) و زیرزمینی (ground water) تشکیل میشود، و تصفیۀ آن با منابع آب صنعتی (industrial water) متمایز است. آب شهری (municipal water) بوسیلۀ تأسیسات خصوصی یا عمومی به منظور تبدیل به آب آشامیدنی (potable water) و مطبوع کردن آن (از لحاظ زیباییشناختی) تصفیه میگردد. همچنین، در این اثنا، باید مطمئن شد آب کافی با قیمت مناسب نیاز جوامع مورد نظر را برآورده میکند.
آب تصفیه نشده (raw water) از منبع آب به مرکز تصفیه جاری یا پمپ میشود. شهرداریهای بزرگ ممکن است بیش از یک منبع آب داشته باشند و متعاقباً از بیش از یک واحد تصفیۀ آب استفاده کنند. پس از تصفیه، آب تصفیه شده وارد شبکۀ توزیع میشود، که از شبکۀ لولههای اصلی (water main) تشکیل میشود که این لولهها از طریق ذخائر زیرزمینی یا زمینی به یکدیگر متصل میگردند.
...
بعد از آنکه آب سطحی از منبع اولیۀ آن استحصال شد، معمولاً از میان غربالهای فلزی، با ضخامت 2.45 و فاصلۀ 5.08 سانتیمتر، عبور میکند تا از ورود اشیاء و حیوانات بزرگ مانند چوب و ماهی به تأسیسات تصفیۀ آب جلوگیری شود. برای جداسازی برگ درختان از غربالهای ظریفتر استفاده میشود. اگر آب کدورت (turbidity) داشته باشد، ممکن است به مخازن بزرگ یا واحد پیشتهنشینی (presedimentation basin) هدایت شود تا شن و ماسه و گل و لای تهنشین شوند.
آبهای سطحی میتوانند عوامل بیماریزا (pathogenic) و میکروارگانیسمها را با خود حمل کنند؛ بنابراین، باید پیش از مصرف بوسیلۀ انسان (human consumption) ضدعفونی گردند. از آنجا که با وجود کدورت نمیتوان بار میکروبی را تشخیص داد، حذف جامدات معلق (suspended solids) پیش از ضدعفونی کردن ضروری است. این امر از طریق توالیای از فرایندها انجام میگردد که معمولاً عبارتند از: انعقاد (coagulation)، فلوکوله شدن (flocculation)، تهنشینی (sedimentation)، و فیلتر کردن (filtration). انعقاد از طریق افزودن منعقدکنندههای شیمیایی انجام میگیرد، معمولاً نمکهای آهن یا آلومینیم، تا از این طریق بار منفی سطوح ذرات خنثی گردد (جامدات معلق)؛ در نتیجه، نیروی دفعکنندهای که میان ذرات است از بین میرود و متعاقباً ذرات معلق یکدیگر را جذب میکنند و به هم میچسبند. منعقدکنندهها نیز از طریق هم زدن سریع جدا میشوند.
همزمان، سایر مواد شیمیایی را نیز میتوان به آب اضافه کرد، از جمله پودر کربن فعالشده (powdered activated carbon) به منظور جذب مواد شیمیایی مولد بو و طعم و یا جداسازی مواد شیمیایی سنتزی؛ اکسیدانهای شیمیایی مانند کلر، اوزون، دیاکسیدکلر، یا پرمنگنات پتاسیم به منظور ضدعفونی کردن، اکسید کردن آلایندههای ارگانیک، کنترل طعم و بو، اکسید کردن آلایندههای غیرارگانیک، مانند آهن، منگنز، و سولفید)؛ و اسید یا باز (base) به منظور کنترل pH.
ذرات منعقدشده از طریق فرایند فلوکوله شدن تبدیل به ذراتی با نام «فلاک» میشوند. در این مرحله، آب به آرامی از طریق پارو، پروانه یا توربین هم زده میشود. این مرحله عموماً بین 20 الی 30 دقیقه زمان میبرد. آب فلوکوله شده به آرامی به حوضچههای تهنشینی منتقل میگردد، که در آن ذرات فلاکشده ظرف دو الی چهار ساعت تهنشین میشوند. سپس، آب، با عبور از 61 الی 76 سانتیمتر شن یا آنتراسیت با قطر 0.5 میلیمتر، فیلتر میشود.
اگر کدورت آب (water turbidity) کم باشد، آب منعقدشده یا فلوکولهشده مستقیماً به فیلتر هدایت میشود و از فرایند تهنشینی صرف نظر میگردد. پس از فیلتر شدن، آب ضدعفونی میگردد. ضدعفونی کردنْ جداسازی میکروارگانیسمهای بیماریزا از آب است. از منظر میکروبی، چنین آبی استریل نمیشود اما آشامیدن آن بیخطر است. در این مرحله، با توجه به کارشناسیهای صورت گرفته، میتوان از کلر، اوزون، دیاکسیدکلر، کلرامین، یا ترکیبی از مواد شیمیایی استفاده کرد که در مراحل مختلف به آب افزوده میشوند. هر کدام از این مواد مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب آنها نیازمند بررسیهای دقیق است.
ضدعفونیکنندههای شیمیایی علاوه بر میکروارگانیسمها بر روی مواد ارگانیکی که به شکل طبیعی در آب یافت میشوند نیز تأثیر میگذارند (naturally occurring organic matter). ترکیب این مواد ارگانیک و ضدعفونیکنندهها منجر به تشکیل موادی میشود که به آنها محصولات جانبی حاصل از گندزدایی گفته میشود (disinfection byproducts). معروفترین این مواد تریهالومتان (trihalomethanes) است. اگر چه وجود این مواد در غلظتهایی که در آب آشامیدنی دیده میشود فاقد ضرر است، برخی از آنها در غلظتهای بالا ممکن است آسیبرسان باشند. بنابراین، احتیاط حکم میکند که میزان آنها را به حذاقل رساند. مؤثرترین راهبرد این است که تا پیش از فیلتر شدن آب، مواد ضدعفونیکننده به آب افزوده نشود و صرفاً به میزان لازم از این مواد استفاده شود. با وجود این، ضدعفونیکردن از اهمیت زیادی برخوردار است و نمیتوان آن را دست کم گرفت، زیرا ریسکهایی که در اثر مصرف آب آلوده سلامتی را تهدید میکند بیشتر از ریسکهای مرتبط با محصولات جانبی حاصل از گندزدایی است.
چند فرایند دیگر نیز برای تصفیۀ آب وجود دارد. استفاده از آنها به کیفیت منبع اولیۀ آب و کیفیت مورد انتظار از آب تصفیه شده بستگی دارد. فرایندهایی که با آنها میتوان هم آبهای سطحی را تصفیه کرد و هم آبهای زیرزمینی عبارتند از:
1. سختیگیری با آهک (lime softening)
که عبارتست از افزودن آهک همزمان با همزدنِ سریع آب به منظور ترسیب یونهای کلیسیم و منیزیم؛
2. پایدارسازی (stabilization)
که عبارتست از جلوگیری از خوردگی (corrosion) و رسوب گذاری (scale formation) از طریق تنظیم pH یا قلیایی بودن آب یا از طریق افزودن ممانعتکنندگان تشکیل رسوب (scale)؛
3. جذب کربن فعال (activated carbon adsorption)
که عبارتست از حذف مواد شیمیایی تولیدکنندۀ طعم و بو یا آلایندههای ارگانیکِ سنتزی؛ و
4. فلوریداسیون (fluoridation)
که عبارتست از افزایش غلظت فلور تا حد بهینه به منظور جلوگیری از پوسیدگی دندان.
در مقایسه با آب سطحی، آب زیرزمینی نسبتاً عاری از کدورت و میکروارگانیسمهای بیماریزاست، اما میزان گازهای حلشده (دیاکسید کربن، متان، و سولفید هیدروژن)، سختی، آهن و منگنز، ترکیبات ارگانیک فرار (ناشی از روشهای نامناسب دفع)، و شوری در آنها بیشتر است. آب باکیفیت زیرزمینی نیازی به فیلتر شدن ندارد، اما به این دلیل که باید از شبکۀ توزیع عبور کنند فرایند ضدعفونی کردن برای آنها لازم به نظر میرسد. آبهای زیرزمینی که از چاههای کمعمق (shallow well) استخراج میشوند ممکن است با آبهای سطحی در تماس باشند؛ بنابراین، بر اساس قانون معمولاً به ضدعفونی و فیلتر شدن نیاز دارند.
آب زیرزمینی سخت ممکن است تحت فرایند سختیگیری با آهک قرار گیرد (همانند بسیاری از آبهای سطحی) یا از طریق تبادل یونْ سختیگیری شود (ion exchange softening)، که در آن آب از رزینهای تبادل یون عبور میکند و در این اثنا یونهای کلسیم و منیزیم با یونهای سدیم جایگزین میگردند.
در صورتی که آب زیرزمینی دارای گازهای حلشده باشد، از فرایند زدایش با هوا (air stripping) استفاده میشود؛ در این روش، هوا از میان ذرات کوچک آب عبور میکند و در این اثنا گازها آب را ترک میکنند و وارد هوا میشوند.
برخی آبهای زیرزمینی به طور طبیعی دارای آهن و منگنز هستند ( naturally occurring iron and manganese). این یونها در غیاب اکسیژن به شکل احیا شده (chemically reduced form) در آب زیرزمینی حل میشوند. آهن و منگنز را میتوان از طریق اکسید کردن جدا کرد. این مهم از طریق هوادهی (aeration) یا از طریق اکسیدکنندههای شیمیایی مانند کلر و پرمنگنات پتاسیم انجام میشود. این فرایند ممکن است با فرایندهای زیر ترکیب شود: تهنشینی و فیلتر کردن؛ فیلتر کردن از طریق محیط جاذب (adsorptive media)؛ یا سختیگیری با آهک.
اگر آب زیرزمینی حاوی مواد جامد حلشده باشد، میتوان برای تصفیۀ آن از اسمز معکوس (reverse osmosis) استفاده کرد، که در آن آب با فشار از یک غشا (membrane) عبور داده میشود، و بدین وسیله نمک از آن جدا میگردد. فرایندهای غشایی (membrane processes) در حال تکامل هستند و به تازگی غشاهایی ابداع شدهاند که میتوانند آبهای سطحی و زیرزمینی را از لوث وجود سختی، مواد ارگانیک، و کدورت پاک کنند.
منبع:
freedrinkingwater.com
Cloud computing introduces a significant change in the way IT services are consumed and managed
رایانش ابری آغازگر تغییری شگرف در روش استفاده از سرویسهای آی تی و مدیریت آنهاست
زغال / ذغال: املای درسـت این واژه زغال اسـت.
زکام / ذکام: این واژه را بایـد با ز نوشـت.
سِـتبَر/ سـِطبَر : این واژه را که به معنای درشـت و کلفت اسـت، قـدما با حرف ط هم نوشـته اند.اما چون واژه ای فارسی اسـت بهتر اسـت با حرف ت نوشـته شـود.
سـؤال / سـئوال: شـکل درسـت آن این واژه سـؤال است.
سـوک/ سـوگ: املای این واژه هم با ک وهم با گ درست اسـت.
شـرایین/ شـرائین: املای این کلمه به صورت شـرایین درسـت اسـت.
شـسـت/ شـصت: این واژه ها راهم بسـیاری ها به اشـتباه به جای یکدیگر به کار می برند. شـسـت به معنای انگشـت بزرگ دسـت وپا وشـصت عدد 60 اسـت. آقای ابوالحسن نجفی می نویسـد که چون هر دو عدد فارسی اسـت، تنها برای تمایز میان معـنای آنها است که یکی را با س و دیگری را با ص می نویسـند. ولی درمتون کهن، هردو واژه با « س» آمده اسـت.
صد / سـد: چون واژه ی « سـده » فارسی اسـت، سـد را نیز می توان با « س» نوشـت. اما چون در متون کهن و جدید این واژه را با « ص » نوشـته اند، اکنون نوشـتن آن با « س» غـیر متعارف به نظر می رسـد. از سوی دیگر چون معنای دیگر سـد، مانع و بند و حایل اسـت، لابد قـدما، عدد 100را برای تفکیک صد از سـد. با « ص» نوشـته اند .
صفحه/ صحیفه : صفحه به هر کدام از دو روی کاغذ و صحیفه به خود ورق کاغذ ( که دارای دو روی ) اسـت گفته می شـود. البته ورق را در سـال های پسـین برگ نیز می گویند.
طوفان/ توفان: اصل این کلمه یونانی اسـت و شکل های دیگر این واژه ی یونانی در بسـیاری از زبان های ارو پایی هم به کار می رود، چون آن که در زبان انگلیسی Typhoon و در زبان فرانسوی Typhon به همین معنای طوفان به کار می رود. در فرهـنگ معین واژه ی طوفان را که اسم و معرب از کلمه یونانی اسـت به معنای باران بسـیار سـخت و شـدید و آب بسـیار که همه را بپـوشد وغرق کند و باد شـدید وناگهانی که موجب خسـارت و خرابی بناها و سـاختمانها شـود و سـبب تشـکیل امواج سـهمگین و مخرب گردد، و همچنان به معنای هر چیز بسـیار است که فراگیر باشـد مانند طوفان آتش یا طوفان باد. اما در همان فرهنگ، یک « توفان » هم درفارسی هست که صفت فاعلی و از مصدر توفـیدن اسـت و به معنی شور و غوغا کننده، فریاد کننده و غُران می باشد. پس برای تفکیک طوفان از توفان باید معنا های لغوی این واژه ها را مد نظر قرار داد.
طوطی/ توتی: توتی واژه ای فارسی است و از این رو می توان آن را با «ت » نوشـت. اما قـدمای زبان و ادب فارسی این واژه را با « ط» نوشـته اند و به این دلیل امروزه نیز اگرچه این واژه فارسی می باشد نوشتن آن با «ط » نامانوس و نامتداول است.
غلتیدن/ غلطیدن: غلتیدن واژه ای فارسی اسـت و باید با « ت» نوشـته شـود . تر کیبات این فعل را نیز باید با ت نوشـت، مانند: غَلت، غلتیدن، غلتنده، غلتیده، غلتان، غلتک و...
غوته / غوطه : « در آب فرو رفتن » به فارسی «غوتیدن » است که امروز در زبان تاجیک نیز به همین شکل و به همین معنی به کار می رود. از این رو غوطه خوردن، غوطه زدن و غوطه ور نیز همگی نادرست است و باید با تای دو نقطه نوشته شود. از این گروهند: تپش، تپیدن، غلتیدن؛ غلت زدن، ؛ غلت خوردن؛ غلتک، غلتان.
غیظ / غیض: در عربی غیظ، خشـم و غضب را گویند و غیض به معنای کاهـش آب اسـت.
فترت/ فطرت: معنای فترت، رکود وسـسـتی و بی حاصلی اسـت میان دو دوران خوشـبختی، یا فاصله ی میان دو دوره ی فعالیت. اما فطرت به خصوصیت و هر موجود از آغاز خلقتش می گویند و به سـرشـت و طبیعت او.
فطیر/ فتیر: فطیر واژه ای عربی و به معنی خمیر ور نیامده و تخمیر نشـده است و از این رو باید با « ط » نوشـته شود و واژه ای به نام فتیر اصلن وجود ندارد.
قفص / قفس: این واژه عربی اسـت و باید با «ص » نوشـته شـود . اما در زبان فارسی آن را همیشه با «س » نوشـته اند و املای آن به شکل قفس رایج اسـت.
قیمومت / قیمومیت: واژه ی قیمومت را که به معنی قیم بودن است، فارسی زبانان ساخته اند و در زبان عربی کاربردی ندارد و کاربرد قیمومیت نادرست است.
وهله/ وحله: این کلمه را که به خط عربی وهـله می نویسـند ومعنای آن نوبت و دفعه اسـت، نباید وحله نوشـت، زیـرا که وحله در عربی و در فارسی معنایی ندارد.
هیز / حیز: واژه ی هـیـز به معنای بدکار و بی شـرم اسـت، مانند: او نگاه هـیـز و دریده ای داشـت. و حیز به معنی جا و مکان است.
هیئت / هیأت: واژه ی هیئت عربی و به معنی شـکل و صورت چیزی و نیز به معنی عـده ودسـته ای از مردم است. جمع هیئت نیز هیأت اسـت و نباید یکی را به جای دیگری به کار برد.
محققان به تازگی موفق به ساخت مواد ضدباکتریایی شدهاند که قادر است از عفونتهای بیمارستانی پیشگیری کند. ترکیب دو رنگ ساده (dye) با ذرات نانواسکوپیکِ طلا (nanoscopic)، پس از فعالسازی نوری، برای باکتریها مرگبار خواهد بود --- حتی در شرایطی که نور محیط داخلی کم است. همچنین، این ماده در تاریکی مطلق ویژگیهای ضدباکتریایی قابل توجهی از خود نشان داده است.
عفونتهای بیمارستانی (nosocomial infection)، با وجود باکتریهایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس و کلستریدیوم دفیسیل که به متیسیلین مقاوماند، مسئلهای مهم برای علم پزشکی محسوب میشود. با وجود اینکه اقدامات مرتبط با نظافت در بیمارستانها بسیار سختگیرانه است، تا زمانی که محیطهای درمانی برای میکروبهای نامساعد نگردد، نمیتوان از اینگونه عفونتها پیشگیری کرد. سطوحی مانند دستگیرۀ در، لوازم پزشکی، کیبورد، خودکار و غیره مسیرهایی هستند که جرمها از طریق آنها گسترش مییابند؛ حتی دستانی که به تازگی شسته شدهاند از گزند آنها در امان نیستند.
یکی از راهکارها ابداع راهبردهای جایگزین مانند پوششهای ضدباکتریایی است. این پوششها، برخلاف سیالات ضدمیکروبی (antibacterial fluid)، همیشه بر روی سطوح باقی میمانند --- هدف از ساخت آنها تولید سطوحی است که به شکل ذاتی برای باکتریها مرگبار باشند.
ایوان پارکین، نویسندۀ مسئول این تحقیق، دربارۀ این فناوری اظهار کرد: «برخی رنگها پس از آنکه در معرض نورهای درخشان قرار میگیرند تبدیل به ترکیبی مرگبار برای باکتریها میشوند. نور منجر به برانگیخته شدن الکترونهای آنها میشود؛ در نتیجه، مولکولهای رنگْ حالت سهگانۀ برانگیخته پیدا میکنند و متعاقباً رادیکالهای اکسیژنِ به شدت راکتیو تشکیل میشود که دیوارۀ سلولی باکتریها را از بین میبرند. در این پروژه، ترکیب جدیدی از این رنگها، به همراه نانوذرات طلا، آزمایش شد تا روش کمهزینه و سادهسازیشدهای را برای ضدعفونی سطوح در اختیار قرار دهد.»
ترکیبهای متفاوتی از کریستالویوله (crystal violet)، متیلنبلو (methylene blue) و نانوطلا، بر روی سطوح سیلیکون، آزمایش شدند. این مادۀ لاستیکی انعطافپذیر به شکل گسترده به عنوان درزگیر، پوشش، و تولید لوازم پزشکی استفاده میشود. کریستالویوله نیز در حال حاضر برای درمان عفونت استافیلوکوک کاربرد دارد. محققان از یک مادۀ آلی برای متورمسازی سیلیکون استفاده کردند تا به متیلنبلو و نانوذرات طلا فرصت دهند در تمام بخشهای پلیمر پخش شوند. سپس، سیلیکون درون کریستالویوله غوطهور شد تا لایهای نازک از رنگ سطح پلیمر را بپوشاند.
در این آزمایش، سطوحی که عمداً عفونی شده بودند در معرض ترکیب کریستالویوله، متیلنبلو، و نانوطلا قرار گرفتند. ترکیب یاد شده، نسبت به سایر روشهای شناخته شده، بیشترین تأثیر را بر روی سطوح گذاشت. همچنین، بر اساس یافتههای محققان، ترکیب یاد شده در مقابل الکل و آب مقاوم است؛ بنابراین، شستشوهای منظم در بیمارستانها بر روی ترکیب مذکور تأثیر مخرب ندارد.
به گفتۀ ساشا نویمارک، نویسندۀ راهبر این تحقیق، در صورتی که بار میکروبی این ترکیب بسیار بیشتر از آن چیزی شود که در بیمارستانها دیده میشود، چنانچه در مقابل نور فلورسنت معمولی قرار گیرد، ظرف سه الی شش ساعت، بر اساس نوع باکتریها، آلودگی آن به طور کامل از بین میرود. این محقق افزود: «حتی اگر ترکیب ابداع شده در تاریکی نیز قرار گیرد، تمام باکتریها ظرف مدت زمان طولانیتر از بین میروند. اما مکانیزمی که منجر به مرگ باکتریها در تاریکی میشود ناشناخته است.»
این اولین بار است که یک سطح ضدمیکروب که به وسیلۀ نور برانگیخته شده توانسته است چنین تأثیری را در تاریکی از خود نشان دهد. این مسئله، علاوه بر در نظر گرفتن عملکرد آن تحت شرایط نوری مشابه با بیمارستان، و تولید آسان و کمهزینۀ آن، به این معناست که فناوری مذکور برای کاربردهای آتی بسیار نویدبخش خواهد بود.
منبع:
Science Daily
Sacha Noimark, Elaine Allan, Ivan P Parkin. Light-Activated Antimicrobial Surfaces With Enhanced Efficacy Induced by a Dark-Activated Mechanism. Chemical Science, 2014; DOI: 10.1039/C3SC53186D
The benefit of waiting is that uncertainties about the future are expected to be clarified as intervening events unfold.
مزیت انتظار کشیدن این است که عدم قطعیت دربارۀ آینده با رویدادهایی که در آن فاصلۀ زمانی رقم میخورند مرتفع خواهد شد.
uncertainty عدم قطعیت
ترجمه لفظ به لفظ:
مزیت انتظار این است که انتظار می رود عدم قطعیتها دربارۀ آینده همزمان با رویدادهایی که در این فاصله اتفاق می افتند روشن شوند.
The witness saw four boys, one of whom had a limp, leave the shop.
ترجمه پیشنهادی:
به گفته شاهد، چهار پسر، که یکی از آنها می لنگیده است، از فروشگاه خارج شده اند.
ایرنا - رییس دفترنمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ جهانی در تهران گفت: تجارب ایران در زمینه مین زدایی کمک بزرگی برای سایر کشورهایی است که با معضل آلودگی مین دست به گریبان هستند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، اولیویه مارتین روز سه شنبه در مراسم ویژه روز جهانی آگاهی از خطر مین افزود: تبادل تجربه و تخصص با کشورهای مختلف راه را برای پاکسازی ایمن تر و کمک رسانی بهتر به قربانیان هموار خواهد کرد.
....
All countries grappling with the problem of minefields may find useful Iran’s experiences in mine clearance, said the International Committee of the Red Cross (ICRC) head of delegation in Tehran on Tuesday at a ceremony held to mark the International Day for Mine Risk Awareness.
Exchange of experiences and expertise paves the way for clearing the mines more safely and offering help more effectively, he added.
.....
برای سفارش ترجمۀ خبر یا همکاری بلندمدت/کوتاه مدت در این زمینه (انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی) از طریق لینک تلگرام زیر اقدام شود:
telegram.me/Shadmehr1982