آب مجازی: تعریف آب مجازی و تأثیر ضایعات مواد غذایی بر آن

مسائل و نگرانی‌های جدید منجر به ایجاد مفاهیم و ایده‌های جدید می‌شوند. یکی از این ایده‌ها آب مجازی یا آب پنهان است.

تعریف:
آب پنهان یا آب مجازی (embedded water, embodied water, virtual water) به آبی اشاره دارد که در فرایند تولید محصولات مصرف می‌شود. اصطلاح آب مجازی از این جهت به کار می رود که هیچ اثری از آب مصرفی در محصول نهایی مشاهده نمی‌شود. آب پنهان را به این شکل تعریف کرده‌اند: «حجمی از آب شیرین که برای تولید یک محصول استفاده می‌شود.»
تبادل آب پنهان (virtual water trade):
همزمان با مبادله‌ی کالا یا خدمات، آب نیز مبادله می‌شود. زمانی که محصولی را می‌خریم، علاوه بر محصول، آب مصرف‌شده برای تولید آن محصول را نیز خریداری می‌کنیم.
تاثیر دور ریختن مواد غذایی در هدر دادن منابع آبی:
برآوردها نشان می‌دهند که 30 تا 50 درصد از غذای تولید شده پیش از رسیدن به دست مصرف‌کننده تبدیل به ضایعات می‌شود. با توجه به اینکه حجم زیادی از آب مصرفی انسان در بخش کشاورزی مصرف می‌شود، دور ریختن مواد غذایی به معنای هدر دادن منابع آبی است، به طوری که سالانه تقریباً 550 میلیارد متر مکعب آب به این شیوه به هدر می‌رود.
تولید یک کیلوگرم گوشت به معنای مصرف 5 الی 20 هزار لیتر آب است و تولید یک کیلوگرم گندم به معنای مصرف 500 الی 4000 لیتر آب است. برای تولید یک کیلوگرم سیب 822 لیتر آب مصرف می‌شود و برای تولید یک کیلوگرم موز 790 لیتر آب مصرف می‌شود. بنابراین، با دور ریختن مواد غذایی، مانند برنج، نان، گوشت، میوه و غیره، در حقیقت آبی که برای تولید آن‌ها مصرف شده است را به هدر می‌دهیم.

منابع:

worldofchemicals.com/25/chemistry-articles/water-and-food-concerns-give-rise-to-virtual-water.html

theguardian.com/news/datablog/2013/jan/10/how-much-water-food-production-waste