در سال 2008، بنا به گزارشها، 2.8 میلیارد تن سیمان تولید شده است که این میزانْ مسئول ورود میزان متنابهی CO2 به جو زمین است. مجموعهای از فرایندهایِ انرژیبر (energy intensive)، از استخراج مواد خام، حمل و نقل، تا منبع حرارتی کورهها موجب شده است که 40% تولید جهانی دیاکسید کربن به نوعی با صنعت ساخت و ساز ارتباط داشته باشد.
یکی از شرکتهای بیوفناوری، به نام bioMason، موفق به ابداع روشی شده است که میتوان از باکتری و موادی که به طور طبیعی در دسترسند مصالح ساختمانی تولید کرد. فکر اولیۀ این طرح در سیمانهای بیولوژیک طبیعی (مانند مرجانها) نهفته است که تأثیر منفی بر محیط پیرامون خود ندارند.
شاید بتوان آجرهای بیولوژیک (biologically manufactured brick) را به زودی برای مصارف تجاری روانۀ بازار کرد. فرایند تولید این آجرها ساده، اقتصادی، و سازگار با محیط زیست (environmentally friendly) است و از باکتری برای چسباندن ذرات شن به یکدیگر استفاده میشود.
نوعی باکتری به نام Sporosarcina pasteurii که در انتخاب مواد اولیه برای فعالیت چندان سختگیر نیست از نیتروژن و منابع کلیسم برای تولید کربنات کلسیم استفاده میکند، که قادر است ذرات شن را در دمای محیط کنار هم قرار داده تا ظرف یک هفته آجرهای ارگانیک تولید شود.
در این شیوه، سوخت فسیلی کمتری مصرف و متعاقباً دیاکسید کربن کمتری در جو آزاد میشود. به علاوه، در این فرایند میتوان از پسماندهای صنعتی (industrial waste) برای تأمین نیتروژنِ مورد نیاز باکتریها استفاده کرد تا اشکال دیگر آلودگی نیز حذف شوند.
آب مورد نیاز برای این فرایند را میتوان در یک سیستم حلقه بسته (closed-loop) بازیافت کرد و در فرایند تولید مجدداً به کار برد. همانطور که اشاره شد، سایر مواد اولیه نیز فراوان و ارزانند و میتوان آنها را با خرید محصولات جانبی صنایع مختلف تأمین کرد.
منبع:
1) archdaily.com
2) ceramics.org