تفاوت امانت گزار و امانت گذار

گزار یعنی به جای آوردن؛ ادا کردن

مانند نمازگزار (آنکه نماز خواند --- فرهنگ معین)؛ سپاسگزار (شاکر --- فرهنگ دهخدا)

بنابراین امانت گزار یعنی؛ امین، کسی که شرط امانت داری را به جای می آورد (فرهنگ معین).

اما چنانچه به جای امانت گزار نوشته شود امانت گذار، با اینکه املای کلمه درست است، اما معنای دیگری از آن برداشت می شود. امانت گذار یعنی؛ آنکه چیزی را به عنوان امانت بکسی بسپرد (فرهنگ دهخدا).

بنابراین، با اینکه هر دو کلمه از لحاظ املایی درست اند، اما از آن ها معنای متفاوتی برداشت می شود. این مساله در مورد سایر کلماتی که با پسوندهای گذار و گزار نوشته می شوند نیز صادق است.

برای مطالعه بیشتر مراجعه شود به:

غلط ننویسیم (فرهنگ دشواری های زبان فارسی)، ابولحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی 1387.

مقالات مفید:

نگارش آکادمیک