یکی از یادگارهای باارزش و بیشماری که پیشینیانمان برای ما به ارث گذشته اند زبان فارسی است. البته همانطور که قدر بقیه یادگارهای منحصر به فردی را که به رایگان در اختیار ما گذاشته شده نمی دانیم طبیعتا برای زبانمان هم ارزشی قائل نیستیم.
اگر در طول شبانه روز کمی به نحوه صحبت کردن خود دقت کنیم پی به اشتباهات فاحشی می بریم که اندکی تامل روی آن ها به قول معروف مرغ پخته را نیز به خنده وا می دارد. دو نمونه از این اشتباهات رایج را می توانید در عنوان این مقاله مشاهده کنید. واقعا این دو جمله چه معنی و مفهومی می توانند داشته باشند؟ رژیم و وسواس هر دو اسم هستند، در حالی که در جملات فوق برای توصیف من و همسایه به دو صفت احتیاج داریم. همانطور که نمی توانیم بگوییم "من ماشین هستم" و یا نمی گوییم "من صندلیم"، بیان جملات بالا نیز اشتباهی فاحش محسوب می شود.
متاسفانه این گونه اشتباهات کم نیستند و از همه بدتر، عادی نیز شده اند. اگر کسی هم اعتراض کند منطقی ترین جوابی که به وی داده می شود این است: "ول کن بابا! حالا تمام مشکلات مملکت حل شده همین یکی مونده؟" غافل از این که با این کار داریم به دست خودمان زبانمان را خراب می کنیم.
آیا کشوری که به داشتن حافظ و سعدی و مولانا افتخار می کند باید نحوه صحبت کردنش این باشد؟ وقتی که خودمان برای داشته هایمان ارزش و اعتبار قائل نباشیم نباید به خاطر بی احترامی ها و کم محلی های بیگانگان خم به ابروی خود بیاوریم.
سلام
وبلاگ قشنگی داری
به من سر بزن
چیزایی که تو وبلاگم می تونی پیدا کنی:
رمان جدید
برنامه گوشی
بازی گوشی
تم گوشی
برنامه رایانه
وکتور گرافیکی
پذیرش درخواست طراحی هدر
فیلم
موزیک
عکس
فروشگاه
آپلود سنتر عکس
ممنونم ازتون
هایکو یه نوع قطعه ادبیه که در اون فقط از احساس سخن می گن،این در حالی است که ممکنه اون قطعه اصلا معنی خاصی هم نداشته باشه یا حتی اخلاقی هم نباشه،فقط احساسه.مخترعشم ژاپنی ها بودن و نام گذاریشم توسط همونا بوده
خیلی ممنون از توضیحاتتون
گل گفتی آقا شادمهر،به نظر من بدتر از اون واژ های بیگانه ایه که به زبونمون وارد کردیمه.وقتی ما یه سری واژهای اصیل پارسی داریم چرا باید از واژه های عربی و انگلیسی استفاده کنیم؟
می گیم آپدیت،چرا نگیم به روز؟
می گیم مرسی،چرا نگیم سپاس؟
می گیم روح،چرا نگیم روان؟
و خیلی چیزای دیگه !
سلام خوبید؟
از شعرای خودمون من فقط خانوم شهلا مومن رو می شناسم که کتاب"هایکو های شب غمگین افسرده"ایشون خیلی جالبه،همچنین آقای سهرابی نژاد هم که از دوستای خود بنده هستند هایکو های جالبی می گن اما چاپ نمی کنند،یه سری برای نمونه خواهم گذاشت.
در ضمن هایکو تقریبا مثل شعر نو ست که دو تا تفاوت عمده داره:
همون طور که گفتم یکیش احساسه،دومیش اینکه معمولا هایکو ها خیلی کوتاه هستند.اونی که شما نوشته بودید بیشتر شبیه یه درد دل بود.
بازم اگه سوالی بود در خدمتم،خوشحال می شم
خیلی ممنون از اطلاعاتتون
خواهش می کنم کاری نکردم،در ضمن درخواستتون رو هم گذاشتم
خواهش می کنم،منم از شما ممنونم،امیدوارم توی همه ی مراحل زندگیتون موفق باشید
به نظر من که مطالب رنگارنگ باشه بهتره. ادامه بدین. راستی منم از اون دسته آدماییم که درست حرف نمیزنم. نمیدونم چرا زبونم نمیچرخه. عامیانه مینویسم. ببخشید. ولی سعی میکنم توی جمله بندی هام دقت کنم. بابت اطلاعاتی هم که راجع به نوشته هام دادین خیلی ممنونم.
همه ما از جمله خود من همین طوری هستیم.
عامیانه صحبت کردن اشکالی نداره. همه در زندگی روزمره عامیانه صحبت می کنند. حرف اصلی من اینه که هنگام صحبت کردن باید یک سری نکات کوچک دستوری رو رعایت کرد، همین.
خیلی خوشحالم که شما هم دوست دارید مطالب متنوع باشه
سلام
میشه بگید اون دوتا صفت چی هستند؟
سلام از ماست
متاسفانه هیچ کلمه ای که نقش صفت داشته باشه نمی شه برای گنجاندن در این جمله به جای "رژیم" و "وسواس" پیدا کرد. بنابراین باید بگوییم "من رژیم دارم" یا من وسواس دارم". درسته؟
البته ناگفته نماند که این نوشته من یک اشتباهی داره که همین الان متوجه اون شدم.
اگه تونستی بگی چیه!
تونستم جواب بدم ؟
جایزه چیه؟